Film przedstawia losy księdza Don Lorenzo Milani'ego, poczynając od dnia 6 grudnia 1954 roku, kiedy przybywa do małej wioski Barbiana, położonej w górach Giovi. Brak tam elektryczności i bieżącej wody. Jak sam mówi jest to "miejsce, gdzie z samotności rodzi się cierpienie i szaleństwo". Postanawia pomóc mieszkańcom, zwłaszcza tym najmłodszym. Tworzy szkołę, w której sam zostaje nauczycielem. Z czasem jego metody nauczania stają się sławne we Włoszech. Angażując się jednak w pracę z dziećmi zapomina o własnym zdrowiu, które pogarsza się z miesiąca na miesiąc. Swoje dzieło kontynuuje, mimo wielu przeciwności, aż do śmierci 26 czerwca 1967 roku.