MOJA INTERPRETACJA FILMU, TROCHĘ DŁUGA, ALE PROSZĘ PRZECZYTAJCIE I POWIEDZCIE CO O NIEJ MYŚLICIE.

Moim zdaniem rzeczywistością jest Wietnam, a cała reszta to wytwór umysłu Jakuba (nie licząc tych kilku wspomnień, które naprawdę miały miejsce - o rodzinie, synku i jego śmierci). Po dostaniu w brzuch Jakub traci przytomność i kontakt z rzeczywistością. Wtedy pojawiają się wizje niby przyszłości, przerywane czasem powrotem do teraźniejszości, gdy na chwilę odzyskiwał przytomność (np. jak go znaleźli, nieśli na noszch lub w helikopterze), a także urywki z wojny i tego jak został zraniony.
Co do spornej kwestii - według mnie był pod wpływem narkotyków, zauważcie, że pod koniec filmu jest wzmianka o tym, że podczas wojny w Wietnamie na żołnierzach testowano środek halucynogenny, a pentagon się tego wyparł.
Możliwe, że Jakub się tego domyślał i dlatego w jego wizjach on i jego koledzy byli zastraszani, a także pojawił się ten chemik.
Całe to majaczenie umysłu zmierza do tego, aby móc wyjaśnić sobie, dlaczego zranił go jeden z kompanów (w końcowych scenach jest wreszcie pokazana twarz napastnika) oraz aby pogodzić się ze śmiercią, która nieuchronnie nadejdzie.

Pokazane jest, co by było jakby żył dalej. Prześladowałyby go demony, ciągłe cierpienie za synkiem, o którym nie może zapomnieć, a także próba docieknięcia tego, jakie eksperymenty wojsko na nim przeprowadzało. To go gnębiło, dlatego w wizji życia po Wietnamie pojawił się przyjaciel, który także widział demony i który został zabity. Przyjaciele zostali zastraszeni, on sam ledwo wyszedł z tego cało. Żyłby, ale jego życie byłoby tylko męką, jedną wielką paranoją. Lekarz - przyjaciel umarł, jakby w ogóle nie istniał (pielęgniarka powiedziała, że nikt taki tam nie pracował, a potem spadł jej czepek i widać było wystającą kość z mózgu). Jakub miał wrażenie, że wszyscy chcą z niego zrobić wariata, że popada w jakąś schizofrenię. Nikomu już nie mógł ufać, nawet kobieta z którą się związał także zamieniała się w demona. Był martwy za życia, jego cała dusza płonęła (scena z wanną i lodem), przechodził przez mękę. Żył, ale tak naprawdę nie żył, kobieta na przyjęciu mu powiedziała, że jego linia życia pokazuje, że jest martwy. Demony nim zawładnęły - dobrze to wiDać w tym psychodelicznym szpitalu, kiedy wbijają mu igłę w mózg, mogą z nim robić co chcą, bo powiedziały, że on już nie żyje (a wśród nich była jego ukochana kobieta - nikomu nie mógł ufać). Budzi się po operacji, przychodzi jego żona, a on błaga 'Pomóż mi'.

I potem przychodzi ratunek, zmartwychwstały doktor zabiera go ze szpitala, nastawia mu kręgosłup. Kluczowe w filmie są słowa tego jego lekarza. Mówi, że jeśli ktoś obawia się śmierci to widzi demony, natomiast jak się z nią pogodzi to stają się aniołami, które wyzwalają go, zabierają z tego świata, wszystko zależy od tego, jak się na to spojrzy. Od tej pory wszystko się wyjaśnia, Jakub nie widzi już demonów , spotyka chemika i wreszcie może pogodzić się z ciosem w brzuch od przyjaciela. Po poznaniu tej prawdy godzi się na śmierć, wraca do domu i teraz patrzy na to, co ma nadejść jak na wybawienie. Spotyka anioła, swojego synka, z którym wreszcie będzie mógł się połączyć. Patrzy na wszystko z innej perspektywy. Przez cały film widać jak bardzo cierpi z powodu jego straty, w końcu rozumie, że dalsze życie byłoby męką. Widzi śmierć jako ulgę w cierpieniu, synek mówi "Chodźmy na górę" (tu też myślę, że jest symbolika nieba), Jakub może wreszcie spokojnie umrzeć. I umiera w rzeczywistości, w Wietnamie.
Myślę, że nie mógł odejść, dopóki jego umysł nie zaakceptował śmierci jako wybawienia, póki się już przed nią nie bronił. Po usłyszeniu od doktora o aniołach wrócił do mieszkania, zaczął oglądać pamiątki z wojny, zdjęcia synka, list. Widzimy śmierć synka, co pokazuje jak Jakub wciąż cierpi z tego powodu. Widzi go w lustrze, a potem postać chłopca zostaje zastąpiona postacią demona. Te dwie wizje w nim walczą cały czas, miota się między nimi. Jak zobaczył tę maskę demona wyglądał tak, jakby był już na skraju, jakby dłużej tego nie mogł znieść. Wybrał. I dopiero wtedy dostał telefon, wyjaśniła się sprawa nakrotyków, a on mógł w końcu spotkać się z synkiem, czyli odejść.

Nawet tuż przed napisami jest pokazane zdjęcie jak idzie gdzieś za rękę z synkiem, wreszcie są razem.