Megakozacki miks Die Harda z Robocopem, z lekką domieszką The Raida skąpany w ultra-klimatycznej dystopijnej rzeczywistości. Oglądając to zacne dzieło czułem się jakbym wrócił do czasów przełomu lat 80 i 90. Zero plastiku czy innych oczojebnych cgi-scenografii, tylko znany i lubiany syf, bród, zniszczenie i bezwzględni sędziowie. Żadnego pieprzenia się z widzem, strzelamy aby zabić, a jak zabijamy to widać co trzeba. I wracając do sędziów, ich prezencja w tym filmie absolutnie wymiata, nie ma zmiłuj gdy się pojawiają na dzielni (scena z murzynkiem i jego zeznaniami - rewelacja), nie muszą dużo mówić, a czuć na kilometry że lepiej z nimi nie zadzierać. Tytułowy bohater to już w ogóle apogeum, Urban dał w palnik tą rolą, jego riposty czy one-linery niszczą system. I przede wszystkim zamiast dużo gadać to działa, a jak mu się kończy amunicja dostajemy już w ogóle poemat śmierci. Dołóżmy do tego multum fajnych pomysłów, świetne role obu panienek, prostą i minimalistyczną, ale znakomicie skondensowaną fabułę, od groma kozackich scen (przesłuchanie, bezdomny, pościg z początku, pierwsza wbitka w slow-mo, reszta strzelanin, dająca niesamowitego powera akcja z mini-gunami itd.) i ogólny klimat potęgowany przez scenografię i zdjęcia. Aha, muzyka... Industrial na totalnym wypasie i najwyższych obrotach. Jeszcza a propos strzelanin, no cudo po prostu, brutalność i bezwględność na jedynym słusznym poziomie i przeze mnie akceptowanym ;) Nawet bardzo kontrowersyjne wiksy podczas narkotykowych jazd po slo-mo zostały naprawdę dobrze zrealizowane (przestrzelenie szczęki czy reakcja klaty na siłę uderzeniową rządzą). I na koniec, mało brakowało a bym totalnie olał ten film a tu proszę, dostaliśmy chyba niespodziankę roku. Brutalna, brudna, bezkompromisowa adaptacja komiksu jaką chciałbym widzieć zawsze. 9/10