dzieki za liste, masa filmow do przejrzenia na stronce kilka na prawde wartych obejrzenia ;)

W sumie, spokojnie można zasugerować się listą z tego linka: http://www.filmweb.pl/rankings/film/poland

Temat pewnie się nie przyjmie, ale co tam... Generalnie jest tak, że polskie kino pod wieloma względami nie mogło i nie może konkurować z zachodnim - choćby pod względem finansowym. I nie chodzi mi tylko o mityczne efekty specjalne, którymi epatuje się dla nich samych - ale prawdą jest też, że właśnie z przyczyn finansowych (a co za tym idzie - technicznych) nigdy nie mogły u nas powstać "2001: Odyseja kosmiczna", "Czas apokalipsy", "Bliskie spotkania trzeciego stopnia", "Powiększenie"... Druga sprawa to oczywiście cenzura: nie chodzi tylko o to, czego pokazać nie można było, ale też o to, że łatwiej przechodziły kwestie tzw. poważne (stąd na przykład dominacja dzieł z nurtu szkoły polskiej czy moralnego niepokoju - czasem, umówmy się, wysilonych, nudnych i wtórnych), przy niemal całkowitym braku choćby ambitnego kina rozrywkowego.
Ale oczywiście są arcydzieła - i to takie, które bronią się zawsze, także w porównaniu do filmów robionych na Zachodzie. Wymieniam na gorąco, arbitralnie i niekompletnie, w takim sobie wymyślanym a vista porządeczku:
1. Wajda jako klasa sama w sobie - niezależnie od głupot, których by czasem nie mówił i szmiry, której by czasem nie kręcił, zrobił kilka arcydzieł: "Ziemia obiecana", "Popiół i diament", "Wesele" ale przede wszystkim - dla mnie - "Człowiek z marmuru". Niesłusznie też zapomina się o znakomitym moim zdaniem "Wszystko na sprzedaż" - ale również pięknym "Tatarakiem" dziadek udowodnił, że daje radę i że kilku co najmniej młodym pozostaje się od niego uczyć...
2. Największy wizjoner polskiego kina (a chyba nie tylko polskiego), czyli Wojciech Jerzy Has - jeśli ktoś uważa, że jakieś tam "Requiem dla snu" to jakiś straszny odlot, to zaprasza się do obejrzenia "Pamiętnika znalezionego w Saragossie" czy "Sanatorium pod klepsydrą".
3. Piękne, trudne, poetyckie kino wielkiego pisarza - czyli Tadeusz Konwicki: "Dolina Issy", "Ostatni dzień lata". Z podobnych klimatów - mniej wizjonerskie dzieło wspomnianego wyżej Hasa, czyli "Jak być kochaną" z niezapomnianą kreację Barbary Krafftówny.
4. Oczywiście klasyka ironicznej, zwodniczej, grającej z cenzurą komedii - Bareja ("Co mi zrobisz jak mnie złapiesz", "Nie ma róży bez ognia", "Miś", "Brunet wieczorową porą"), Machulski ("Seksmisja", "Kingsajz").
5. Arcydzieła nonsensu - oczywiście "Rejs" Piwowskiego, ale bardziej jeszcze genialna "Hydrozagadka" Kondratiuka: tu sama scena z "napisami" początkowymi to klasyk nie tylko polskiego kina.
6. Horrory - bo i takie bywały: "Diabeł" Żuławskiego, "Wilczyca" Piestraka. Pierwszy bardzo ambitny, diagnozujący polskość w sposób godny Gombrowicza, drugi bardziej komercyjny, ale oba pokazujące, że nasza historia to jeden wielki materiał na film grozy, o jakim się nikomu na Zachodzie nie śniło.
7. Ambitna fantastyka Szulkina "Golem", "Ga, ga. Chwała bohaterom".
8. Skolimowski: mistrzostwo świata w najdłużej flekowanym przez cenzurę polskim filmie, czyli w "Ręce do góry", wielki powrót w "Czterech nocach z Anną".
9. Realizm magiczny po polsku - "Jańcio Wodnik", "Cudowne miejsce" i "Pornografia" Kolskiego, "Konopielka" i "Siekierezada" Leszczyńskiego.
10. Najczystszy, najbardziej bezpretensjonalny melodramat w najpiękniej hollywoodzkim stylu: "Znachor" Hoffmanna z wielką, wielką kreacją Bińczyckiego.
11. Wcale dużo ważnych rzeczy z ostatnich lat: "Dzień świra", "Wszyscy jesteśmy Chrystusami", "Plac Zbawiciela", "Wesele", "Dom zły", "Symetria", "Wojna polsko-ruska pod flagą biało czerwoną", "Czarny Czwartek: Janek Wiśniewski padł", "Sala samobójców"...
12. Na koniec - moje prywatne arcydzieło wśród arcydzieł, nie tylko polskich: "Matka Joanna od Aniołów" Kawalerowicz. Film po prostu doskonały, zmiana jakiegokolwiek jednego kadru powinna być traktowana jak zbrodnia przeciw ludzkości...

Bardzo dobry wątek! Na pewno warto się zapoznać z tymi filmami (niektóre muszę jeszcze raz obejrzeć, bo trudno mi je teraz po latach ocenić).

Wypiszę te które na mnie zrobiły ogromne wrażenie, a ktorych tu nie podano:

1) Katedra Bagińskiego - ma swój niepowtarzalny klimat
2) Zezowate Szczęście - Bogumił Kobiela jako Jan Piszczyk to rola której się nie zapomina
3) Wodzirej - świetna rola Jerzego Stuhra
4) Europa, Europa - niesamowita historia w reżyserii Agnieszki Holland

Serdecznie polecam "Zero", naprawdę innowacyjny pomysł na film. Z powyższej listy świetne są także "Demony wojny wg Goi" (uważam, iż wybitne dzieło z wyrazistymi postaciami i czołówką aktorską - Linda, Zamachowski, Lubaszenko, Baka, Topa, Żmijewski), a jeżeli ktoś chce film o armii polskiej bolesny, ale prawdziwy to "Samowolka" Falka - jak uderzenie w twarz.

Jeżeli mówić o serialach, to "Czas honoru" - najlepszy serial o II wojnie jaki dotychczas widziałem - wiarygodny, wciągający z jaskrawymi postaciami, a przede wszystkim oparty na faktach. Żaden z obejrzanych przeze mnie zagranicznych seriali o II wojnie, nie sięgał "Czasowi honoru" do pięt.

I oczywiście dylogia "Vabank" z Machulskim i Pietraszakiem.

Big up!! Dodaje Sztuczki, Zmruz oczy, Dzien swira, Wszyscy jestesmy Chrystusami, Seszele, Mala Moskwa, Trzeci, Komornik, Cisza, Konopielka, Ze zycie ma sens, Basn o ludziach stad, Porno. Gorzkie gody Polanskiego, ale to przeciez nie polskie kino ;)
Rozyczke obejrzalam wczoraj i jeszcze trawie, mocny.
Wlasnie skonczylam ogladac Sepa i przyznaje, ze tez niezly.
Oby tak dalej!!

Moge tez polecic Wymyk, Wszystko bedzie dobrze, W ciemnosci, Cialo, Skazany na bluesa, Edi.
Baby sa jakies inne obowiazkowo. U mnie ex aequo z Chlopaki nie placza :)

Takich filmow jak Mis, Vabank, Seksmisja to nawet nie wymieniam.

Dlaczego nie mozna edytowac postow??

Ludzie nie doceniają polskiego kina
ja dodam jeszcze Strefa Ciszy

Dodaję:
Jasminum, Południe-północ, Kołysanka, Rewers, Mam na imię Justine, Sala samobójców, Drogówka, Mała Moskwa, Nikoś, Kiler, Kilerów dwóch, Ciało, Dług
Ps. dzięki za temat.