Nie ma tu znanych nazwisk, ale tematyka ważna, i do mnie przemówiła.
Cały film to tylko/aż rozmowy!
Dodatkowo doceniam film, który kręci się przy minimalnej scenografii (pokój 3x3 m z jednym małym okienkiem).

Moim zdaniem to bardzo dobry film, trzymał w napięciu, emocje bohaterek mi się udzielały. Swojego czasu trochę czytałam na temat ludobójstwa w Rwandzie, więc tym bardziej ten film mnie wciągnął. Dla mnie minimum scenografii a maximum emocji.

Mianowicie w Palestynie. Szokuje jak nadal ludzie są w stanie robić tak potworne rzeczy. To chyba błąd, że mamy się za lepszych od zwierząt np. W „odpowiednich warunkach” jesteśmy zdolni do bestialstwa.

był to zapis wspomnień z ludobójstwa które cudem przeżył (bo wzięto go za zabitego), faktycznie jakaś część tej historii jest bardzo ciekawa, ale w książce jest ciągłe nawracanie do pewnych rzeczy, z którymi jak mniemam ofiara/autor nie może się uporać (co nie jest oczywiście dziwne), ale dla odbiorcy z innego świata,...

Potrafię sobie wyobrazić koszmar tej sytuacji, o jakiej traktuje film i zdaję sobie sprawę, że ten film to dramat, nie kino akcji, ale na Boga...4 kobiety przez cały seans siedzą w maleńkiej kryjówce pod podłogą i co jakiś czas rozmawiają. Do tego sprowadza się ten film. Okrucieństwo ludobójstwa w Rwandzie ograniczono...