Może dlatego, że w Zapomnianych Krainach te wszystkie rzeczy występowały, były różne podrasy elfów, a Wybrzeże Mieczy kipiało różnorodnością, do tego dochodzi wiele silnych postaci kobiecych w kanonie.

Czyli w filmie te wszystkie czarne elfy były psychopatycznymi sado maso wojownikami?

Nie tylko drowy mogą mieć ciemną skórę, leśne i słoneczne elfy również. Jest to opisane w oficjalnych materiałach źródłowych, choćby "Zapomniane Krainy - Opis Świata". I nie, nie jest to żaden nowy materiał, funkcjonuje od wielu, wielu lat.
Błędne przekonanie na temat tego, że wszystkie elfy w FR poza drowami są białe wynika stąd, że tolkienowski kanon przyjęło się traktować jako jakiś wyznacznik oraz stąd, że w grach komputerowych nie było to szczególnie eksponowane.
Mi się akurat mega to podoba, bo jest jednym z elementów sprawiających, że Zapomniane Krainy się fajnie wyróżniają wśród innych fantasy. Niestety wciskane na siłę diversity w innych produkcjach powoduje, że większość najwyraźniej postrzega to jako kolejny przypadek wciskania narracji woke. Szkoda, bo to jest kanon i zawsze nadawał temu światu charakter.

No dobrze, już dobrze. Obejrzałem film, bo mnie przekonałeś swoimi postami. Powiem tak: jeśli papierowe rpg jest takie śniadaniowo-niedzielno lekkie i pseudokomediowe, to lipa straszna, zero klimatu. Z bg i iwd nie ma to nic wspólnego.
No ale w swojej kategorii nie był zły, mimo że wyładowanie łańcuchowe zabija wszystkich strażników sejfu chroniącego najpotężniejsze artefakty jednym strzałem, a strażnik miejski w pełnej płytówce potrafi się skradać i do tego wykonać ogłuszające uderzenie.

Nie mam pojęcia, co to za dziwne znaczki, ale chyba według filmwebu o kreskowane to teraz jest "ó"

Cieszę się, że jednak znalazłeś coś w tym filmie.
Co do papierowego D&D będącego lekkim, niedzielno śniadaniowym i pseudokomediowym: to zależy. Ten świat jest bardzo rozbudowany, podręczniki źródłowe dostarczają całe tony materiału, z którym można pracować i znajdziesz tam zarówno materiał do lekkich, zabawnych i bardzo luźnych motywów, przez epickie i niezwykle efektowne, dalej przez noir, aż po bardzo mroczne, niepokojące i przerażające. Pozwala to na stworzenie całego przekroju kampanii.
Kiedy ja prowadzę, to lubię urozmaicać atmosferę. Lubię dostarczać graczom typowo przygodowe motywy, potem staczać ciężar opowieści w kierunku mrocznego, przygnębiającego albo przerażającego klimatu, pozwolić im się z tym uporać i później dać im wytchnienie w postaci sesji pełnych gagów, zaskakujących motywów oswajających mrok i pozwalających na poczucie celebracji i odpoczynku, po czym rozpoczynać cykl od nowa.
A to wszystko mając dostępne materiały tworzone przez dziesięciolecia tworzące zbiór, któremu rozmiarami nie jest w stanie dorównać żaden inny wymyślony świat.

Co mogę dodać - bardzo polecam zagrać w D&D z dobrym mistrzem gry, który zna i czuje ten świat. Wielu niestety bierze podręcznik, przeczyta kilka nazw własnych, a potem wypełnia je jak im się akurat wymyśli, a najczęściej jest to generyczne fantasy jak z Tolkiena albo próbują mrocznego i średniowiecznego charakteru Warhammera, to jest słabe, są lepsze settingi pod takie prowadzenie.

Co do tych dziwnych znaczków, to zauważyłem, że odświeżenie strony renderuje treść na nowo bez tych krzaków.

Nie razi? Mnie od razu powaliło. kolorowe małżeństwo, rodzi sie im córka mulatka. A gdy żyje jako nastolatka, raptem jest biała. Porażka