Dworzec białoruski

Po 25 latach na pogrzebie przyjaciela spotykają się dawni towarzysze broni. Dowódca kompanii saperów jest obecnie dyrektorem dużej fabryki, dowódca zwiadu pracuje jako ślusarz, radiotelegrafista jest księgowym, a dawny miner dziennikarzem. Mimo tak smutnej okazji wszyscy cieszą się ze spotkania, choć już wkrótce okazuje się, że ich drogiPo 25 latach na pogrzebie przyjaciela spotykają się dawni towarzysze broni. Dowódca kompanii saperów jest obecnie dyrektorem dużej fabryki, dowódca zwiadu pracuje jako ślusarz, radiotelegrafista jest księgowym, a dawny miner dziennikarzem. Mimo tak smutnej okazji wszyscy cieszą się ze spotkania, choć już wkrótce okazuje się, że ich drogi życiowe rozeszły się tak bardzo, że z trudem znajdują wspólny język. Każdy żyje swoimi problemami i kłopotami, heroiczna przeszłość wydaje się bezpowrotnie zamkniętym rozdziałem. Jednak pozornie. Awaria przebitego kabla i wspólny wysiłek naprawienia go przywraca dawną więź i poczucie solidarności. Kiedy młody pomocnik ślusarza ulega zatruciu gazem przyjaciele znowu wykazują się pomysłowością i umiejętnością zespołowego działania. Tyle jednak, że wojna dawno już się skończyła, a ich niekonwencjonalne metody niesienia pomocy prowadzą wszystkich do więziennej celi. Szczęśliwie wszystko się wyjaśnia i dawni towarzysze broni mogą wyjść na wolność. Spotkanie z sanitariuszką batalionu, wieczór spędzony w jej domu i przywoływane wspomnienia jeszcze bardziej wzmacniają odrodzone więzi pomiędzy bohaterami. Sen przynosi im obrazy powitania żołnierzy na Dworcu Białoruskim, kiedy szczęśliwi z nowymi nadziejami wracali do domów. więcej