Ława przysięgłych. W tym filmie nie widzę sensu jej działania, bo zaraz po rozprawie sądowej gości idą na "niby" naradę, a i tak od razu głosują za wyrokiem winiącym oskarżonego, i gdyby nie jeden człowiek, jedna osoba straciła by życie przez takich ludzi. Jeden z bohaterów pyta się drugiego, kto mu dał prawo do takiego manipulowania czyimś życiem. Nie żebym się czepiał, ale oni na początku zrobili to samo. Bez większego zastanowienia zagłosowali jednomyślnie, nie rozpatrując szerzej sprawy. A na końcu i tak wyszło, że są idiotami, bo każdy zmienił zadanie.
Sam film to istny majstersztyk. W tak skromnym, rozgrywającym się w jednym pomieszczeniu filmie najważniejszy jest scenariusz. Tutaj ten skrypt był niesamowity, i to jest główna przyczyna tego, że film jest tak świetny. Lumet swoją reżyserią nie pokazał jakichś fajerwerków, lepszy popis dają aktorzy. Kino skromne ale wielkie i niezwykle wciągejące. Może i finał można przewidzeć, ale tego co stanie się za sekundę już nie.
Mógłbym rozpatrywać wiele apektów tego filmu, które poruszyłem na początku, ale wtedy wyszła by mi recenzja, a nie mini-recenzja :)
Arcydzieło bez wątpienia!