"Dyketactics" to manifest Barbary Hammer, która lubiła żartować, że to jej lesbijska reklama – film "bezwstydnie zawłaszczający przestrzeń kina dla kobiecych przyjemności: zarówno tych przedstawionych na ekranie, jak i tych, których miały doświadczać kobiety na widowni". Pionierska artykulacja queerowej estetyki filmowej kobiet. Składa się z dwóch części – pierwszej ukazującej grupę nagich lub półnagich kobiet czerpiących przyjemność ze spędzania ze sobą czasu w przestrzeni natury. Bohaterki tańczą, czeszą sobie nawzajem włosy, obejmują się, brodzą w wodzie. W drugiej – reżyserka filmuje seksualne zbliżenie pary kobiet, oddając doświadczenie dotyku i posługując się estetyką, która stoi w kontrze do męskiej, uprzedmiotawiającej przyjemności wzrokowej. Ten krótki obraz określany jest mianem pierwszego w historii kina tak dosłownie erotycznego filmu przedstawiającego nieheteronormatywne kobiety i nakręconego przez osobę określającą się otwarcie jako lesbijka.