Dzieło mistrza Stwosza Opisy

Dokument o Ołtarzu Najświętszej Maryi Panny w Kościele Mariackim przenosi widza do XV wieku, kiedy to do Krakowa przybył Wit Stwosz, mistrz snycerstwa. Wnętrza katedry na Wawelu, z jej rzeźbami w kamieniu, miały stanowić inspirację na snycerza z Norymbergi. Ołtarz powstał na zamówienie Rady Miasta Krakowa. Figury wyrzeźbiono w drewnie z 500-letnich lip przywiezionych z Puszczy Niepołomickiej. Ich styl ukształtował się w średniowieczu, ale nosił już znamiona renesansu. Ołtarz nie ma jednego bohatera, tak jak nie był dziełem jednej osoby. Postacią centralną jest Matka Boska, a jej historia nierozerwalnie łączy się z narodzinami i męką Chrystusa. Wit Stwosz wychował przy pracy pokolenie polskich rzeźbiarzy, a ci wyposażyli ołtarz w wiele postaci. Twarze apostołów i pobocznych postaci mają rysy ówczesnych krakowian. Tym samym ołtarz jest zarówno sceną wydarzeń biblijnych, jak i średniowiecznej Polski: mieszczan, mędrców, sług, wiejskiego ludu. Dzieło Stwosza wpisane jest w realistyczne tradycje dziejów sztuki polskiej i ma stanowić zachętę dla współczesnych artystów do stworzenia obrazu naszych czasów.