Film jest, moim zdaniem;), szczytowym dziełem Greenewaya. Nie jest to film łatwy zarówno w obrazku, jak i w treści. Tłucze tak niesamowicie po zmysłach i emocjach, jak chyba żaden inny (a wszystkie (zdecydowana większość)do lekkich nie należą). Konwencja teatru w filmie i taka manipulacja widzem, aby się w końcu pogubił, co jest prawdą, a co spektaklem i miał wrażenie, że uczestniczy w prawdziwych wydarzeniach (a raczej doznaniach i emocjach) udaje mu się znakomicie. Malarskość i dosłowność, teatr, rzeczywistość, film, życie, kolory, smaki, zapachy, dekoracje, ciało i to, co z niego, niesamowite. Nie polecam nikomu, kto poszukuje w kinie wyłącznie przyjemnych doznań;).