?Dzikie pszczoły? były hitem roku 2001 i pojawiły się też na rekordowej ilości międzynarodowych festiwali ? otrzymały aż sześć Czeskich Nagród Filmowych i wiele innych wyróżnień. Film nawiązuje do wspaniałych tradycji czeskiej kinematografii, a zwłaszcza filmów Nowej Fali z lat sześćdziesiątych. Życie w małej wiosce położonej w północnych Morawach, z dala od wielkiego świata i jego rozlicznych konfliktów, składa się z dwóch elementów - "nicnierobienia" i przesiadywania w knajpie. Po czterdziestu latach komunizmu pozostały tylko na wpół zrujnowany kościółek, opuszczone obszary rolne, 99-procentowe bezrobocie i bar. Swoją bezradność mieszkańcy wioski maskują poczuciem humoru i nadzieją na ?wydarzenie roku?, czyli - zabawę u strażaków. Kaja, syn samozwańczego mędrca wioski, jest nieśmiałym leśnikiem, który skrycie kocha się w Bożce prowadzącej w wiosce mały sklepik. Dziewczyna skłania się jednak ku Ladzie, lokalnemu dandysowi i naśladowcy Michaela Jacksona. Kaja nie może się z nim równać ? brakuje mu ogłady, estradowych kostiumów rodem z teledysków Michaela i motoru, który niewątpliwie jest jednym z czynników stanowiących o przychylności miejscowych dziewcząt. Pomimo związku z miejscowym idolem Bożka jest samotna i nieszczęśliwa; przytłacza ją miejsce, w którym żyje, czuje się wyobcowana z otoczenia. W dniu, w którym ma rozpocząć się zabawa u strażaków, niespodziewanie dla wszystkich mieszkańców do wioski powraca brat Kaja - Petr. Wiele lat temu opuścił rodzinę oraz dziewczynę, szukając szczęścia w Pradze. Utajone i zapomniane przed laty sprawy, zaczynają wychodzić na jaw. Z kłębka związków, ukrytych miłości i awersji wyłania się obraz, którego sensu sami bohaterowie dotychczas nie byli świadomi. Zabawa w remizie rozpoczyna się na dobre - następnego ranka nic nie będzie już takie, jak dawniej?.
WYWIAD Z TATIANĄ VILHELMOVĄ ? odtwórczynią roli Bożki
Zdjęcia do ?Dzikich pszczół?, filmu, w którym grasz główną rolę kobiecą, powstawały w okolicach miejscowości Rýmařov, na wsi, gdzie życie nie jest usłane różami. Jaki wpływ miało na Ciebie takie otoczenie podczas pracy nad filmem? T.V.: Początkowo miałam z tym problem, nawet chciałam zrezygnować. Wydawało mi się, że ludzie, którzy tam mieszkają, doznali jakiejś niesprawiedliwości ze strony losu. Ale po miesiącu przebywania tam zrozumiałam, że tak naprawdę są szczęśliwi i że nie mam prawa osądzać, który sposób życia ? ich czy mój ? jest lepszy. Ale na samym początku pracy popadłam, łagodnie mówiąc, w melancholię, złapałam nawet ?doła?. Obok wielu innych rzeczy, film ten porusza kwestię losu tej lokalnej społeczności, losu, który niejako zostaje zdeterminowany przez warunki, w jakich przyszło członkom tej społeczności dorastać. Czy i Ty masz poczucie, że środowisko, w którym się wychowywałaś i dorastałaś, wywarło na Twoje życie tak istotny wpływ? T.V.: Trudno powiedzieć. Dorastałam w środowisku miejskim, które nie jest przecież otoczeniem jakoś szczególnie predestynującym do kariery aktorskiej. Tak naprawdę wystarczy mieć silną osobowość, a do tego oczywiście trzeba też posiadać jakiekolwiek wsparcie finansowe, bo te dwie rzeczy pozwalają na robienie tego, co się chce. Największym problemem miejsca, gdzie ?Dzikie pszczoły? były kręcone, jest prawie stuprocentowe bezrobocie, i tu koło się zamyka. Czy mogłabyś wyobrazić sobie siebie samą wykonującą inny zawód niż aktorstwo? T.V.: Nie tylko mogę sobie to wyobrazić, ale wciąż myślę, że będę robić coś innego. Możliwe też, że skończę tak, jak niektórzy ludzie, powtarzający każdego dnia, że ?już tu dłużej nie wytrzymają?, a tak naprawdę żyjący wciąż tak samo do późnej starości. Być może tylko tak mówię? Chciałabym spróbować również czegoś innego. Aktorstwo to często robienie wokół siebie dużego hałasu, zajmowanie się tysiącem rzeczy na raz. Ale może nadejść taki moment, w którym nie będę miała co robić, i wówczas będę musiała rozejrzeć się za innym zajęciem. Albo po prostu odejdę ? żeby nauczyć się czegoś zupełnie nowego? Czy dotychczas zawsze mogłaś wybierać tylko te role, które odpowiadały Ci w stu procentach? T.V.: Bywają szczęśliwe okresy, kiedy mogę decydować na podstawie tego, co mi odpowiada: scenariusza, poetyki filmu, osoby reżysera czy aktorów, z którym chciałabym pracować. Ale bywają też momenty, kiedy muszę pomyśleć też o zapłaceniu rachunków. Niemniej jednak swoje decyzje zawsze staram się podejmować na podstawie tego, co mi odpowiada. A jak Tatiana Vilhelmova zmieniła się od czasów ?Szeptu?? Wtedy byłaś entuzjastyczna, szczęśliwa, miałaś wszystko? T.V.: Myślę, że nadal jestem szczęśliwa. Niewiele się zatem zmieniło. Teraz jednak nie pozwalam zdarzeniom tak bezpośrednio na mnie wpływać. A przede wszystkim moi przyjaciele, którzy są dla mnie bardzo, bardzo ważni, to ludzie z zupełnie innego świata niż ten, który jest moim światem zawodowym.
BOHDAN SLAMA - REŻYSER
Urodzony w Opawie w 1967 roku. Reżyser filmowy, scenarzysta, aktor i pedagog. Studiował w słynnej praskiej szkole filmowej FAMU. Pierwsze laury zdobywał już za swój krótkometrażowy film Zahradka raje (Garden of Paradise, 1994). Pełnometrażowy debiut - Divoke vcely (Dzikie pszczoły) wygrał międzynarodowe festiwale w Rotterdamie i San Francisco, oraz reprezentował Czechy w staraniach o nominację do Oscara w 2002 roku. W 2005 Sláma otrzymał Złotą Muszlę w San Sebastian za film Štěstí.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.