pochwała radosnego odrealniania.

wielkie świętowanie, takie filmy to tylko w kinie, doświadczanie wspólnotowe co jak żadne inne!

kto się nie załapał na Rocky Horrora - pono najdłużej wyświetlany film w historii kina, kultowy z krwi i kości we właściwym tego słowa znaczeniu - temu ten dokument wszystko wynagradza. oto zawiera wszystko, wszystko co najlepsze z filmu bazowego, a przy tym tworzy nadbudówkę, która go przewyższa pod każdym względem - dodaje nowe treści, mnoży kontexty, pół wieku historii, gęstwina po gęstwinie i warstwa na warstwie jak przy szesnastopiętrowym torcie normalnie.

powiedzmy może tak, istnieją dwa rodzaje niekończących się tłumów, które ciągną się przez wieczność: takie których należy, i takie których nie należy się lękać.

na przykład: na ulicach w 21:37 jest ów pierwszy a tonący w posągowych odmętach nudy i zwątpienia, w kolejkach na Rocky Horrora jest drugi..

decyduje fanfaktor, a co jest fanfaktor niechaj nikt nie udaje że nie wie:

wzniosłość myśli, lotność umysłu, triumf intelektu, radosne cele i życiowa najintensywność połączone z dążeniem do rzeczy wielkich.

a co jest wzniosłość myśli, lotność umysłu, triumf intelektu, radosne cele i życiowa najintensywność połączone z dążeniem do rzeczy wielkich niechaj nikt też nie udaje że nie wie.

transsexualna transylwania doktora frankfurterki to pion regulujący psychikę; dziki pamflet na wyjałowienie znudzonego bezczynnością mózgu; odważne, kopnięte, wariackie uwalnianie pokładów naturalnej wesołości i płynącej zeń sexualności, na pohybel udrękom, znużeniom i jękom męczeńskim.

wieczorowi żywych trupów w państwie ponurych zdarzeń przeciwstawia się tu żywiołową explozję kosmicznego karnawału, tańce, hulankę, swawolę.

inne sapanie ludzkiego oddechu ogólnie, takie bardziej ludzkie.

e viva kosmitas poupychane, dla niepoznaki, żeby było śmieszniej, w ziemskiej powłoce cielesnej, teraz i zawsze, amen!