Oczywiście. Zrobić film będący projekcją marzeń każdego starzejącego się faceta. Spotkać 20-latkę, która zakocha sie we mnie na zabój.
Ona będzie każdego dnia mówiła, że mnie kocha a ja będę taki nieczuły
Dlaczego nie czujesz , że to jest zwyczajnie żałosne? Dlaczrgo nie czujesz kompetnego braku czegoś co się po prostu nazywa realizmem. Opisujesz to w taki sposób jak gdyby co druga dwudziestoletnia kobieta zakochiwała się w 70-letnim mężczyźnie i pragnęła przedstawić go swojej rodzinie. Napisz, znasz takie osoby? Ja słyszałem o takich związkach w mediach. Za każdym razem, ona jest skądś tam a on jest starym milionerem. Wierzysz w to, że 20-letnia dziewczyna zakochała się w milionerze? Wierzysz, że 20-letnia żona Łapickiego bardzo go kocha?

Film nie będący totalnie niczym innym jak męskim snem, że młoda kobieta może zakochać się w staruchu.

...dziwnie jest wracać do treści sprzed czterech lat...nie mam pojęcia skąd wyciągnąłeś swoje wnioski( "jak gdyby..."), ale na pewno nie z mojego tekstu - patrz sam początek, pierwszy akapit i ostatni...Nie zamierzam z Tobą polemizować - bo nie ma z czym polemizować: przeczytaj, zrozum, a przede wszystkim obejrzyj film, a do tego przeczytaj sobie "Konające zwierzę" P. Rotha...

Czytałem, oglądałem. Zdanie swoje mam i go nie zmienię. Tyle.

...ależ miej swoje zdanie...tylko nie staraj się przypisywać innym na siłę swoich przemyśleń z przykładami wprost z 'psiego portalu' pod płaszczykiem kontry do recenzji...miłego obcowania ze swoimi i innych emocjami...Tyle;)

Jaki psi portal???? Poza tym nikomu swojego zdania nie narzucam. Tak jak ty pisałaś o tym filmie w samych superlatywach, tak jak mam pełne prawo pisać na zasadzie przeciwieństwa i swoich z tym związanych przemyśleń.

ależ autor tego wpisu na początku wyraźnie podkreśla, że nie wierzy, że to historia o prawdziwym, cudownym uczuciu....chyba się nie zrozumieliście:)

Mój dziadek ożenił się z dziewczyną dwa lata starszą ode nie. Miałam wówczas lat 17. Dziadek nie był ani przystojny ani bogaty. Za to pies na baby. Więc realizm już masz.
Co do treści filmu - rzeczywiście, z boku mimo wszystko tak sobie to wygląda - niesmaczny jest taki romans. Nawet w przypadku mojego własnego dziadka ;) Do tego ta przewidywalność filmu...
Ale - no właśnie - oprócz banalnej historii i pozornego wybielania paskudnej postaci, film pięknie opowiada właśnie życiową historię człowieka nie pięknego. Mało mamy takich wokoło? - zostawiają rodziny, obracają wszystko co się rusza i mało co ich wzrusza. Otóż i oni są samotni i zlęknieni, a nieczuli są dla innych, bo znieczulają swój ból. Czasem dopiero wizja straty lub sama strata przywraca im odwagę i uświadamia co jest naprawdę ważne. Może nie jest to porywająca historia, ale za to jak opowiedziana! (Przy okazji - gratuluję recenzji autorce wątku.)
Reasumując - nie zachęcam do zmiany zdania. Zachęcam do innego spojrzenia ;)

Moim zdaniem świetnie napisane :)

mam bardzo podobne przemyślenia:) i o ile urzekła mnie gra aktorska, sposób "prowadzenia" filmu i wiele scen, o tyle sama historia przedstawiona w filmie zawiodła moim zdaniem.

Ok. Napiszę o czymś co zdarzyło mi się pierwszy raz:) Nie tylko stwierdzam, że pomyliłem się co do oceny filmu to jeszcze składam samokrytykę za to, że najzwyczajniej w świecie byłem zbyt surowy. Wczoraj obejrzałem film jeszcze raz, dokładniej i stwierdziłem, że...
jest bardzo dobry. Urzekło mnie to, że David jest takie bezradny a Consuela mimo, że 30 lat od niego młodsza taka dojrzała. Stopień zaangażowania tych dwoje też został pokazany bardzo subtelnie, spodobała mi się bardzo gra ciszą, rzadko dziś spotykana, w polskim kinie w ogóle. Fakt, może trochę to wszystko jest pokolorowane jednak elementów pozytywnych jest znacznie więcej.
Tak więc przepraszam za swoje wcześniejsze posty na temat tego filmu. Wycofuję się z nich. "Elegia" naprawdę mi się podobała. To dobre, ciepłe, naprawdę ujmujące kino.

akurat Twoje wcześniejsze posty może były dosadne i dość krytyczne, ale nie można im zarzucić braku słuszności w kwestii fabuły:)))

Być może. Wciąż uważam, że taki związek jest raczej mało realny a w samym filmie brak niespodzianek, jednak szczególnie Kingsley jest naprawdę bardzo dobry. Mam nauczkę by następnym razem uważniej oglądać film, który potem krytykuję:)