no faktycznie, bong mógłby obejrzeć ten film, po czym rzucić pytanie: kto spał w moim łóżeczku? kto jadł z mojej miseczki? kto siedział na moim krzesełku i ciągle w nim siedzi..

lekcja, temat: tragedia przebranżowienia w epoce zautomatyzowienia i jak to się ogólnie odbija - na psychice, jednostce, rodzinie, metrażu, dentyście, pianinie, stoliku w salonie, fotelach, telewizorze, zasłonach, dywanie, rakiecie tenisowej, netflixie, budzie dla psa i szkole muzycznej.

kryzys bezrobocia we mnie, kryzys bezdomności nade mną zrazu zacieśniają się bolesną pętlą na szyi ojca żywiciela, tak zwanego prostego, szarego człowieka.

park sonduje granice ludzkiej moralności w czasie próby ognia, blenduje Złodziei Rowerów de sici z Płytkim Grobem boyle'a.

wymyślna, pozbawiona realizmu formuła pozwala na szereg przekroczek, od slapstiku, przez gore, po psią subiektywizację przeżycia.

żonglerka konwencjami rozluźnia poważną atmosferę, rozluźniona atmosfera usprawiedliwia nieprzekonujące motywacje bohatera.

zbrodnie bywają wyszukane, podobnie jak sposoby pozbywania się ciała po fakcie. sake krąży po stoliku jak widmo po starym kontynencie, źle się dzieje, panie dziejku - w głowie, na chacie, w świecie.

cudza żona podsumowuje wszystko, kiedy mówi: problemem nie jest utrata pracy, problemem jest to, jak sobie z tym radzisz.

system jaki jest każdy widzi, lęki pana mansujona stają się naszymi.

kamera pruje przestrzeń i liże się z powietrzem, zawisając nad balkonami, kody wizualne są wysokiej klasy.