Turn Me On, Dammit!
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Co poradzę... Jestem tylko człowiekiem... Gdy widzę plakat na którym jest masturbująca się nastolatka, to mnie szatan kusi i oglądam, choć z góry można się spodziewać że film do wybitnych nie należy.
"Turn Me On, Dammit!" to taka nowa wersja "F*cking Amal", tylko że w tym filmie nie ma pochwały biseksualizmu. Wszystko inne się zgadza. Jest małe miasteczko z którego bohaterki chcą wyjechać, jest wyśmiana przez otoczenie dziewczyna, oraz jej młodzieńcze fascynacje. Niestety prócz braku oryginalności (i dobrego smaku) można twórcom wiele zarzucić.
Już sama oś filmu jest bardzo niedorzeczna. Romantyczny pocałunek zostaje tu zastąpiony "szturchnięciem k*tasem", a fascynacja płcią przeciwną wiąże się z uzależnieniem od masturbacji i gwałceniem w myślach kogo popadnie. Zwroty akcji wydają mi się bardzo mało autentyczne, a idiotyzm niektórych scen jest nie do zniesienia.
Ostatecznie jakoś przez to przebrnąłem dzięki postaci o imieniu Sara. Jej fascynacje walką z karą śmierci i młodzieńczy bunt to najlepsze wątki w filmie. Trzeba tylko przymknąć oko na fakt, iż do bólu przypomina ona Jane z "American Beauty" i nie tylko wyglądem...
W ostatecznym rozrachunku nie polecam. Choć mam silne przypuszczenia że znajdą się i amatorzy tego dzieła.
A wg mnie przyjemne kino, w sumie lekkie i zdystansowane, bo jak inaczej można opowiadać o problemach współczesnych nastolatków. Poza tym, niech żyje masturbacja!
Zmieniają się czasy, zmieniają się obyczaje, zmieniają się romantyczne ideały. Dzisiejsza młodzież nie przypomina tej z Twoich lat młodości, dlatego pozostanie przy "romantycznym pocałunku" byłoby anachronizmem. Historia jest nieco absurdalna i pokręcona ale według mnie ta dziwaczność działa tu pozytywnie - wszystkie środki zostały tu użyte z umiarem i smakiem. Dodatkowo film porusza ważne kwestie - absolutny brak zrozumienia między pokoleniami, brak prawdziwej otwartości w relacjach i egoizm. Cały film zrobiony całkiem sprawnie. Miałem wrażenie, że jest nieco przykrótki ale oglądało się go bardzo przyjemnie. Zachęca do śledzenia kariery reżyserki.
a ja się dla odmiany z tobą zgodzę że film lekko niedorzeczny i można obejrzeć ale bez wielkich ochów i achów, miało być chyba ambitnie w wyszło jak widać ...
obejrzałam cały, bez przewijania i to już idzie na te 5 pktów które dałam filmowi. Gra jest sztywna, ale mało oglądałam kina norweskiego i nie mogę się wypowiedzieć, czy to przypadkiem nie jest ich narodowy "talent"... Absurd matki, która nie pochwala masturbacji i się o nią wkurza, ale już nie zwraca większej uwagi na chlanie córki (bo to nie było picie a chlanie) i sięganie po narksy. Nikt o zdrowych zmysłach nie powiedziałby głośno na imprezie, że ktoś szturchnął ich penisem, a co dopiero szturchać penisem (wtf!?). Problemy takie miał każdy. Zawsze znajdzie się coś z czego można się jakiś czas pośmiać. Nic zachwycającego, ale nie nazwałabym tego gniotem. Widziałam gorsze filmy traktujące o "poważnych" problemach i lepsze filmy opowiadające o rozterkach (nie problemach) nastolatków.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
