A co oznacza tym bardziej polskich? Bo z tego, co pamiętam to mamy wielu twórców na światowym poziomie (Wajda, Polański, Konwicki, Kieślowski, Holland, Falk, Zanussi, Has), także dziś wielu interesujących reżyserów (Krauze, Koterski, Smarzowski), nawet paru zajmujących się z powodzeniem komedią (Saramonowicz, Konecki; zresztą co to znaczy, że już ich nie stać na coś "godnego" jak "Lejdis" skoro to film sprzed zaledwie dwóch lat!; Machulski). Nie rozumiem tego podejścia do polskiego kina, bo to jedna z tych dziedzin, z której możemy być dumni. To prawda, ostatnio popychamy gówno na wzór zachodni i to niestety bije po oczach, zwłaszcza przy małej ogólnej liczbie produkowanych u nas rocznie filmów, ale można też sięgnąć po coś ciekawszego i ambitniejszego. A wielu polskich reżyserów to czołówka wszech-czasów (Scorsese na przykład uważa za jeden z najlepszych filmów w historii "Rękopis znaleziony w Saragossie" Hasa).

Zgadzam się z tym, że to WIELKA ŻENADA!!!