Zgadzam się w 100% !!!! Miałem coś napisać ale jak przeczytałem Twoją opinie to uznałem że bez sensu się powtarzać.... Dodam tylko że moja Zona po pierwszym obejrzeniu (kazałem, bo znałem ten film) powiedziała że nie chce więcej oglądać takich filmów!!! I to jest najlepsza recenzja! Bo to oznacza że film miał na Nią jakiś wpływ. A to chyba świadczy o dobrym filmie......

Miałem podobnie, także obejrzałem go ponownie po kilku latach za pierwszym razem po obejrzeniu faktycznie czułem się lekko zirytowany teraz jednak odebrałem ten film nieco inaczej. Nie próbuję szukać w nim drugiego dna, bo to tylko zwykłe domysły. Zwyczajnie skupiłem się na przyswojeniu tego co tam się działo. Naprawdę teraz ten film wydaje mi się przerażająco realny. Oczywiście za wyjątkiem tego magicznego pilota, ale w końcu to tylko film i moim zdaniem "zakończenie" z pilotem było takim trochę wyjściem ze ślepego zaułka, bo przecież niemożliwe jest aby ktokolwiek był tak pewny tego co się wydarzy chyba, że ma jakieś nadprzyrodzone zdolności a taką zdolnością jest niewątpliwie dowolna manipulacja czasem, która daje (w tym wypadku) psychopacie nieskończoną liczbę możliwości. Dobra, mniejsza o to.
Nie zgodzę się co do tej Twojej "kluczowej sceny" moim zdaniem wyszła ona bardzo realistycznie. To jest tak makabryczne przeżycie, że zwyczajnie mózgi rodziców dzieciaka się zawiesiły. Ja tą scenę odbieram jako totalną bezsilność rodziców, tam już był ewidentny koniec ich lęków, bo to co najgorsze już się wydarzyło i po prostu ogarnął ich szok nie do opanowania. Piszesz jeszcze o braku zwrócenia wzroku w kierunku martwego dziecka. To także uważam za całkiem realne, przecież kto chciałby oglądać tak masakryczny widok, oni doskonale wiedzieli co się wydarzyło, że ich dziecko nie żyje, sądzę, że brak chęci oglądania tego jest całkiem uzasadniony.
Tak czy inaczej Pozdrawiam.

Mi również "nie pasowała" reakcja rodziców po zabójstwie dziecka pomijając ich szok jakas taka "nienormalna" wydaje mi się że nawet w szoku człowiek inaczej by reagował Poza tym właśnie ta ich bezradność od samego początku ale to chyba akurat jest w wielu amerykańskich filmach tego typu tak jak blondynka uciekająca od psychopaty na gore mieszkania zamiast na zewnątrz:-)

Ja też byłam wstrzasnieta jako matka, że ta matka nawet nie zaszlochala nad martwym dzieckiem (ojciec tak), ale żadne z nich nie pochyliło się nad nim, nie podczolgalo do niego, bo faktycznie byli w pozycjach niesprzyjających, ona związana taśmą, on kaleki. Mimo to mam wrażenie, że pierwsza rzecz w takiej sytuacji to wszystkimi siłami pędzi się do dziecka, ratować, sprawdzać czy jeszcze żyje, a oni nawet nie spojrzeli w jego stronę przynajmniej matka napewno nie.

Ta, matka pierwsze co zrobiła to wyłączyła telewizor. Po takich absurdalnych zachowaniach tej rodziny, wcale się nie dziwię ludziom, którym bardziej podoba się wizja reżysera, jakiś przekaz, drugie dno niż to dzieło jako całokształt Ogólnie ciężko ocenić taki film, pomimo tego, że jako thriller się broni. Niektóre sceny są przeciągnięte, ja wręcz przewijałem od momentu opuszczenia domu przez tę dwójkę. Nie dlatego, że chciałem jakaś akcję, tylko irytowało mnie to co robi żona z mężem. Nie dało się na to patrzeć. Jestem ciekawy oryginału, ale to ponoć kalka w kalkę czyli nie wiem czy jest sens oglądania wersji z 1997 roku.

To czemu ósemkę wystawiałaś?

Bo to dobry film jest.