Lubię filmy, w których z praktycznie z każdego kadru można uzyskać idealne zdjęcie, a to tu jest. Film byłby dla mnie trudny do zrozumienia, gdyby nie rozmowa z autorami w ramach Festiwalu Nowe Horyzonty, bez tego mogło ominąć mnie coś istotnego. Obserwując komentarze widzę, że film budzi trudne emocje, pełne niezgody na obserwowanie takich zachowań. Tytułowi Głupcy uciekają przed krytyką, nienawiścią i niezrozumieniem ze strony bliskiego otoczenia. Zamieszkują w zasadzie z dala od cywilizacji, ale i tak nie udaje im się uniknąć problemów i cierpienia. Oni nie są głupi, są naiwni, głupi w swej naiwności. Otaczają się życiem (żywe rośliny) a w ich życiu - życia brak. Szum morza mógłby przynosić ukojenie, jednak tak się nie dzieje; szum morza to jedyna muzyka tego filmu. Główna bohaterka jest położną - przez jej ręce przychodzi nowe życie na świat, a jednak nie potrafi sobie poradzić z życiem które sama dała. Tą nieumiejętność radzenie sobie z własnymi dziećmi widzę chociaż w tym, że mimo bycia medykiem nie potrafi zająć się chorym synem:
- brak materaca przeciwodleżynowego, brak zmiany pozycji leżenia, chłopak jest w łóżku głównie na plecach i pojawiają mu się odleżyny,
- brak stosowania leków przeciwbólowych i uspokajających,
- syn zostaje ogolony i ostrzyżony dopiero po śmierci,
- uznaje za bezsensowene danie mu muzyki do posłuchania, która mogłaby go uspokoić i stymulować pracę mózgu (chłopak jak mniemam jest po udarze i miał incydent padaczkowy),
- nie pozwala sobie na odpoczynek a to ważne dla opiekunów osób chorych (wyjście do restauracji),
- nie rehabilituje go, nie wykonuje ćwiczeń biernych, masaży.
Zakochała się we własnym dorosłym synu i pozostawiła tym samym dwoje pozostałych dzieci, kryjąc się gdzieś z daleka od cywilizacji.
Taki układ w jakimś sensie wcale nie wydaje mi się być odosobnionym przypadkiem - słyszy się o wyjątkowych relacjach matki z synem, tzw. maminsynkiem, matki zazdrosnej o partnerkę syna, matki wtrącającej się w relacje, którą syn tworzy z inną kobietą niż ona sama, matki złośliwej - upionej teściowej względem synowej. Jednak te relacje ze względu na obczyczaje nie idą aż tak daleko, a być może po prostu się o tym nie mówi.