"Duch w pancerzu" to film gleboko refleksyjny, ktory nie moze byc wprawdzie rozpatrywany jedynie przez pryzmat np. oprawy graficznej, niemniej jednak jest to obraz jaki nalezy raczej ujmowac jako dyskurs na temat swiadomosci. "Ghost in the shell" to filozoficzna powiastka, ktora swietnie ukazuje, jak w dzisiejszych czasach kanon s-f przejmuje prym w dziedzinie prob wyjasniania zagadki bytu, przejmujac paleczke od tzw. sztuk pieknych. Okazuje sie, ze dotychczasowe proby literaury pieknej oraz opartych na wywodzacych sie z niej nurtach sztuki zawodza, i zwodza, prowadzac na manowce w swym pelnym nasycenia "ja" wywodzie. "Ghost" siega znacznie dalej. Wychodzac poza "ja" probuje zastanowic sie nad tym co owe "ja" tworzy czyli zwraca nasza uwage na fenomen swiadomosci. W dodatku jest to ujecie w pelni gnostyczne. To swiadomosc ktora jest niejako poza swiadomoscia stara sie zwrocic na siebie uwage. Film niejako wprost nawiazuje do klasycznej gnostyckiej opowiesci o Pistis Sophi. Siec wirtuali stanowi metafore archontow zniewalajacych pielgrzymujaca w obcym srodowisku "obca istote" ktora aby wyrwac sie z potrzasku musi posluzyc sie tymczasowa istota-cyborgiem.