Pierwszy „zwrot akcji” z sokiem na podłodze powinien mi podpowiedzieć, że dalej będzie nędza, ale wbrew instynktowi oglądałam dalej, bo Mel w latach 90tych był dla mnie ikoną kina, idolem.
Scenka z prorokiem w holu miala na celu pokazac jak świetnie bohater radzi sobie ze stresem.... Chyba, bo byla jakas taka oderwana i poza wepchaniem widzowi prosto pod nos przykładowej sytuacji jaki to typ jest opanowany i pomysłowy nie wniosła nic.
Gdyby towarzyszyl Melowi ten Mlody, ktorego mieli niby wkrecic, a stukniety prorok bylby tym, ktory potem porwal Melowi żonę i corke mogłoby to jeszcze miec szanse.
Cała akcja z porwaniem z poczatku miala fajne tempo do sceny kiedy kamerzysta zza plecow kolegi powoli pokazal, ze Mel jednak nie skoczyl z dachu. No niespodzianka stulecia, ze glowny bohater z plakatow nie zginął w pierwszych 10 minutach... Kto by się spodziewał... Dobra, ogladam dalej, bo może sie jeszcze rozkreci, ale nie. Akcja zdycha, meczy, ciagnie sie bez konca i bez sensu z minuty na minute.
Zachowanie policji podsuwa mi na mysl najabardziej kretyńskie tory tej głupawej historyjki. Myśle se, pewnie to wszystko sie okaze glupim wkrętem nowego.
Kolejny „zwrot akcji”. Wykrakałam....To wszystko byl zarcik. Scena wygladala jakby krecili nadal po klapsie i wszyscy sie nagle ucieszyli, ze już koniec.
Jedyne zaskoczenie to ze mlody polecial z tych schodow... Zagrane fajnie.
Miny i reakcje Mela, w porzadku, ale juz jak go szefowa rugała przy aucie to tylko czekalam az zza niej wyskoczy mlody i bedą oboje cisnac z Mela beke ze to tez jednak byl zarcik... I co?
Mlody wyglada zza kierownicy - haha, zarcik...
Ogólnie , jak dla mnie film można obejrzec dla zabicia czasu, ale do dobrego kina to mu baaaardzo daleko.