Genialna subwersja prostej, wręcz szkolnej gry do kontekstu, który przeraża. Niby prosta strategia a efekt porażający i przerażający. Niby od początku wiemy, że mam bohatera socjopatycznego, ale ta scena to clou tego zaburzenia.
Ten film to doskonały obraz socjopatii. Świat socjopaty i psychiatry, genialnego w tej roli Poitier, któremu udaje się do tego świata wejść, nawiązać relacje a nawet pomóc.
To bardzo dobry film i aż dziw, ze tak mało popularny. Scena „kółka i krzyżyk” to majstersztyk. To wielkie WOW!
Również zdziwiłem się o małej popularności tego obrazu. Nie zapominajmy o genialnych scenach z dzieciństwa pacjenta, żarówkę retrospektywach jak i sennych marach. Poitier jak zawsze świetny i chyba został jednym z moich ulubionych aktorów.