Nic mnie tak nie denerwuje jak „przegadanie” tematu. Cenię reżyserów za umiejętność nie włączania do filmu scen, które nie wnoszą konkretów albo są po prostu neutralne i mają mały wpływ na meritum. Często bywa, że są świetnie zagrane dlatego ciężko jest się ich pozbyć ale dobór scen to kluczowa robota dla twórców. Po odsianiu zbędnego, wg.mnie, materiału „Precious” trwałby niecałe 1,5 godziny a nie prawie 2. Druga sprawa to konwencja. Jeśli to miał być dramat opakowany w klip, zostało to przeprowadzone bardzo niekonsekwentnie i bez polotu. Słaba próba powtórzenia stylu z „Requiem dla snu”. Do plusów na pewno trzeba zaliczyć aktorstwo – Mo’Nique naprawdę rewelacyjna a Gabourey Sidibe, w zasadzie debiutantka zagrała świetnie.
Na Oskara w kategorii najlepszy film wg. mnie „Precious” nie zasługuje.