Nie daje odpowiedzi na najważniejsze pytanie (co się właściwie stało w tę feralną noc, kiedy Natalie wypadła za burtę), ale też nie może. Odnosi się wrażenie, że tej zagadki rozwiązać po prostu nie sposób. Ale film pokazuje co innego, a równie wartościowego - że do momentu śmierci Natalie Wood wiodła dobre spokojne szczęśliwe życie. Urwało się nagle, to fakt. Ale była szczęśliwa. Jako aktorka, jako matka, jako żona. Nareszcie ktoś.
Jeśli coś budzi wątpliwości w tym było nie było filmie dokumentalnym, to aktywny udział córki Natalie w jego realizacji, kształcie, a nawet moderowaniu. Nie sposób wtedy o obiektywizm. Na szczęście sam Robert Wagner, mąż Natalie, wydaje się być naprawdę szczery.
Jednak warto.