http://swampfilmreviews.files.wordpress.com/2013/12/thranduil-gloin.jpg

haha :)

Kiedyś napisałam taki wierszyk :)

"Dola rodzica"
W Wielkim Zielonym Lesie, który dobrze znacie,
Tylko Mroczną Puszczą go zwykle nazywacie,
Żył sobie Elf. Wyniosły, srogi i potężny.
Jakby szukać dalej jego przymiotów to pewnie i mężny.

Zwali go Thranduil, choć ja powiem szczerze,
Że czasem Trandziu na niego zawołam w aferze.
Nad Leśną Rzeką zbudował swe królestwo
I tam zapewniał swoim poddanym bezpieczeństwo.

Uwielbiał bogactwo i naprawdę sporo go posiadał,
Lecz czasami z jego powodu w szaleństwo popadał.
Drogimi kamieniami i metalami skarbce swe wypełniał,
I w ten sposób swoje długie życie jakoś uprzyjemniał.

Lecz miał skarb cenniejszy od tych wymienianych.
Zwali go Legolas, to jego syn ukochany.
Myślicie teraz pewnie, że to jakiś szkrab,
A z niego dawno wyrósł już wielki i potężny drab.

Pewnego razu, Tauriel, elfka z jego szczepu,
Broniąc do swego serca szczelnie dostępu
Zawróciła mu w głowie, tak potężnie i wielce,
Że ten od razu chciał oddać jej królestwo i serce.

Niestety związek błogosławieństwa nie dostał
Od tatusia Trandzia, co krwi szlachetnej szukał,
I biedną Tauriel popędził czym prędzej,
Że ta na szybko stwierdziła - "się obędzie"

Bo elfka miała drugiego adoratora, krasnoluda,
I myślała, że ten związek jakoś się uda.
Mezalians niesłychany na całe Śródziemie,
Pewnie do tej pory plotki chodzą nieme.

Co było dalej tylko się domyślam cicho,
Choć coś niecoś czasem doniosło mi echo.
Lecz jej opowieść musimy tutaj skończyć,
Bo chcę wam historię Legolasa dokończyć.

Nieborak niesłychany ze złamanym sercem,
Na misje samobójczą się porwał czym prędzej.
Czy śmierci szukał, czy tylko rozrywki,
Zaciągnął się do pewnej znanej drużynówki.

Oni tam jakiś pierścień zniszczyć mieli,
Więc się w podróż do Góry Przeznaczenia udali.
Ale życie lubi historie swe mocno zmieniać,
I różnymi dziwactwami je nam wypełniać.

Tak było i tym razem, elf krasnoluda spotkał,
I czart chyba jakiś uczucie między mini utkał.
Podobno przyjaźni, nie mi oceniać tej relacji,
Choć to i tak za dużo z punktu widzenia ich nacji.

Gdy Legolas do domu wrócił i wieści radosne ogłosił,
Thrandziu swą szatę w rękach ze złości miętosił.
Cóż było robić, gdy uśmiech znów na tej buźce zagościł,
Trzeba było gorycz przełknąć, więc sam trutnia ugościł.

"Krasnoludy przecież nie żyją wiecznie", pomyślał,
"Za parę lat umrze", skwitował i się w duchu uśmiał.
Lecz tam już jędza zza miedzy się wystarała,
I swe wstawiennictwo do wielkiego Valara wysłała.

Więc przyjdzie Trandziowi wieczność spędzić z krasnalem,
Było nie wybrzydzać i nie kręcić tak swoim nochalem.
Zamiast szukać krwi szlachetnej, przyjąć miłość czystą,
A teraz ma brodatego zięcia co jest rzeczą oczywistą.

A oto i reakcja na radosne wieści :)
http://24.media.tumblr.com/263a6c6bd0ed78234f9c3a64ddece8d1/tumblr_mk6lr8VHTN1qh 583wo1_500.png

"Zwali go Thranduil, choć ja powiem szczerze, Że czasem Trandziu na niego zawołam w aferze." - TRANDZIU :D Belief you made my day! Aż mi łzy ze śmiechu poleciały :D
P.S Podziwiam talent poetycki ;)

Eee tam talent, zwykłe wierszoklepstwo oparte na rymach :), ale bawią. Tu masz więcej i mnie i innych :)

http://www.filmweb.pl/film/Hobbit%3A+Pustkowie+Smauga-2013-469867/discussion/Hob bit+troch%C4%99+na+weso%C5%82o+%3A%29+Zapraszam+do+zabawy.,2438061

O k...a, rozwaliłeś mnie tym wierszykiem. Gratuluję zgrabnych rymów ;-)

Tu jest więcej pisanych też przez innych jeśli jesteś zainteresowana.

http://www.filmweb.pl/film/Hobbit%3A+Pustkowie+Smauga-2013-469867/discussion/Hob bit+troch%C4%99+na+weso%C5%82o+%3A%29+Zapraszam+do+zabawy.,2438061

hahahah, coś ostatnio sporo na forum poezji ;)

Akurat to jest stare, ale zastanawiam się czy nie napisać czegoś nowego bo się sporo materiału zebrało :)

masz we mnie wiernego słuchacza/czytacza jakby co ;)

Dziękuję :)

Myślę, że po pierwszym szoku jakoś sobie z tą wiadomością poradził. Był w końcu bardzo starym, mądrym elfem i wypadałoby, żeby się adekwatnie zachowywał. Bardziej martwiłabym się o Thorina, gdyby Kili zdążył przedstawić mu narzeczoną. Zawał murowany.

U Tolkiena pewnie rzuciłby jakimś mądrym tekstem o zjednoczeniu zwaśnionych plemion.
W Jacksonlandzie Thranduil i Legolas tworzą dysfunkcyjną i patologiczną rodzinę, więc podejrzewam, że nie raczył go nawet o tym powiadomić.

Wysoko uniesione brwi i krótkie: "huh.". Po niezręcznej cichej pauzie, przeskok do następnej sceny.

http://24.media.tumblr.com/263a6c6bd0ed78234f9c3a64ddece8d1/tumblr_mk6lr8VHTN1qh 583wo1_500.png

jakby wiedział o takich rzeczach:
http://m-azuma.deviantart.com/art/hairdressing-315878851

to chyba by padł trupem, mimo swej nieśmiertelnej natury ;)