zgadzam sie w 100%. pomysl dobry, wykonanie masakryczne. Aktorstwo na poziomie "Trudnych Spraw". Spaprali dobry materiał na film i tyle.

Zgadzam się z oboma powyższymi postami. :)

A moim zdaniem to jeden z lepszych filmów Matwiejczyka, choć gdyby nie było tego charakterystycznego dla niego p*** w szpitalu, które ma chyba wnieść jego filmy na wyższy poziom - dałbym ocenę wyżej, czyli nawet nawet.

O ile realizacja jest naprawdę słaba (dzwięk koszmarny) to nie wiem dlaczego tak słabe oceniane jest aktorstwo. Ten koleś co zagrał Gabi spisał się bardzo dobrze. No i Gonera. Natomiast film jest naładowany nawet sporą dawką dobrego humoru i ja odebrałem ten film jaką bardziej komedię niż dramat. Ogólnie ujdzie, choć gdyby była lepsza realizacja i tego bełkotu to film zasługuje na może nawet dobrą ocenę.

Film jednak dość ciekawy i w sumie warto go zobaczyć.

Bodo Kox niewątpliwie musiał się wykazać w tej roli. Oglądałem go w "Ugorze" i myślałem, że to inny facet. Ale jako homo też dał radę.
Gonera słaby, nie miał tam czym zabłysnąć.

Ja się jednak nie zgadzam. Fakt, że nie jest to "ciężki" dramat, jakiego się spodziewałem, tylko raczej lekka komedia, ale jako taka sprawdza się całkiem nieźle. Aktorsko jest OK i bez zgrzytów. Kox jest wręcz bardzo dobry - przegięty i zabawny. Fakt, że dźwięk kiepski, że realizacja nie powala, ale to film "offowy", więc można takie niedociągnięcia wybaczyć. Wspomniany przez Piotrka4 dialog w szpitalu byłby fatalny, gdyby nie riposta bohatera granego przez Koxa ("Przestań pier****"), która obraca go w dowcip. W sumie jest znacznie lepiej, niż myślałem, że będzie. Poprawić by technikę i niektóre dialogi - i film śmiało mógłby stanowić gejowską alternatywę dla "Dekalogu IV" albo "Dekalogu VI". :P Także ze względu na długość metrażu. :P

Lubie filmy Matwiejczyka,ale ten akurat sprawia wrażenie jakiejś słabawej etiudy szkolnej na tróję, żeby tylko zaliczyć przedmiot
w szkole filmowej.Ani to dramat, ani komedia, ani film psychologiczny. Przewidywalny do bólu. Lekko się to ogląda,ale na raz.
Mogliby rozwinąć nieco te watki poboczne-sekretarki,matki Gabi,matki-emigrantki czy nawet tych wypierdków z podwórka.A i co do głównych bohaterów przydałoby się to wszystko trochę bardziej pokomplikować. Jeśli by to ocenić jednym zdaniem to film opowiada historie dwóch facetów udających w dość obleśny sposób heteroseksualna parę.

"dość obleśny" - wiadomo, dlaczego Ci się film nie podobał. Homofobia?

"dość obleśny"-takie jest moje odczucie. Nie,nie dlatego mi się nie podobał i nie mam nic do gejów. Moje osobiste odczucia wobec nich są raczej obojętne. A kazdemu wojującemu homofobowi powiedziałbym,ze nie stanowi zagrożenia ten kto się nie może rozmnażać,wiec jeśli czegoś się boisz to zapewne samego siebie. Jest wśród gejów wielu wybitnych ludzi i myślę,ze również ich orientacja,z która po prostu się rodzą ma duży wpływ na ich unikatowa tożsamość. Mam na myśli przede wszystkim piosenkarzy,projektantów mody. W tych zawodach nie sposób odseparować się od własnej seksualności.

Ale wracając do filmu tu tego wszystkiego nie ma.Ten film po prostu jest banalny,byłby jeszcze bardziej banalny,gdyby zastąpić
dwóch facetów kobieta i mężczyzną.Pan Matwiejczyk się chwalił w wywiadzie,ze zrobił pierwszy film o gejach w Polsce,
przełamuje tabu bla bla bla. Ja bym mu powiedział-'zrób pan nie pierwszy film o czymś nie na skale polska ale na skale światową'. Ktoś porównał ten film do 'Dekalogu',ale właśnie 'Dekalogi' są czymś na skale światową,a 'Homo Father' jak już powiedziałem to po prostu kiepska wprawka i mogla być zrobiona na jakikolwiek temat i byłaby tak samo banalna.

Ja przeciwnie - nie lubię jego filmów a ten pozytywnie mnie zaskoczył. Jakość, obraz może są słabe ale temat jest dobrze zrobiony. Tylko ten motyw z dzieckiem nierealny bo jaka matka przez trzy lata nie kontaktowałaby się z ojcem dziecka a potem bez słowa zostawiłaby je z obcym panem - trochę przesadzone. A aktorzy też wcale źle nie zagrali. I miłość w związku homoseksualnym ukazana była w sposób subtelny i głęboki na tle płytkich, zwierzęcych relacji hetero. Niczym niewinna lilja na tle cuchnącego bagna ;) Na zasadzie kontrastu ale to bardzo duże uproszczenie.

Fajny plakat. Tylko podzieliłbym to na odcinki i puścił w Polsacie jako Ukryta Prawda, abo pamiętniki z wakacji. Nie umiem obejrzeć tego inaczej.

Tak mniej więcej do połowy się zgadzam. Miałam wrażenie, że kamerzysta przez większość filmu nakręcał telefonem komórkowym, a dopiero na ostatnie dziesięć minut filmu przerzucił się na kamerę. Chyba liczyłam na trochę więcej. Parę razy się uśmiechnęłam, raz odwróciłam wzrok (przy pobiciu), ale ogólnie... jakoś przebrnęłam. Całość ma mniej więcej taki sami baaardzo przeciętny poziom - a szkoda, bo dałoby się z tego filmu sporo wycisnąć. Obok bylejakości kamerzysty widać mocno bylejakość dialogów - tutaj kłania się rozmowa z Gabi z matką, w której ona po prostu rzuca morałami Paulo Coehlo.