Od samego początku widzimy, że będzie przejmująco i z rozmachem. Zachowano bowiem bajkowy klimat, powagę, dramat i humor oraz przygodę. Technicznie film jest doskonały. Muzyka i zdjęcia oraz kostiumy tworzą bardzo efektowny klimat, taki bardziej "do kina", niż "do telewizora". Bardzo szybko wnikamy w inny świat i kupujemy to, co reżyser chciał nam sprzedać.

Historia opowiada życie słynnego węgierskiego iluzjonisty - Eisencheima. Ten już jako młody syn rzemieślnika zakochuje się z wzajemnością w szlachetnie urodzonej dziewczynce. Życie to nie bajka, zostają więc szybko rozdzieleni. Tylko sława może pomóc mu spotkać ponownie swoją ukochaną, ale nawet wówczas jedynie magia albo dobra sztuczka może zbliżyć ich do siebie na zawsze, bowiem wybranka Eisencheima ma wyjść za bezwzględnego księcia (w tej okrutnej roli doskonały Rufus Sewell).

"Iluzjonista" jest współczesną bajką, której współczesność nie wyraża się poprzez czas akcji filmu, ani przez świetne efekty specjalne, ale potrójne dno fabuły. Coraz więcej scenariuszy ma na celu zmylenie widza już nawet nie dwukrotnie, ale trzykrotnie, aby był on zaskoczony podczas filmu kilkukrotnym obrotem zdarzeń. Nieprawdopodobne, że twórcom udało się tego dokonać wyłącznie za pomocą iluzji. To jeden z tych tytułów, które można polecić dosłownie każdemu i nie jest to zwykła sztuczka.