Pewne podobieństwo jest, niemniej jak dla mnie ten film to zupełnie inna estetyka i założenia

Ja widzę podobieństwo do Spring Breakers (2012). Tam jednak zabieg szyderstwa z udawanego szczęścia nie wyszedł. Tu udało się bardzo dobrze.
Black Mirror nie trawię - obejrzałem z 2 odcinki i wydawały mi się naciągane i sztuczne.

Racja, zapomniałem o SB. Są podobne, choć SB o wiele bardziej agresywny, transowy, odważniejszy. Ingrid z kolei jakby bezpieczny, może aż nadto. Troche dziwi ten brak pazura, złaszcza finał dosyć chłodny, przewidywalny.