Nie zapomnę jak moja koleżanka z pracy, z wykształcenia biolog molekularny po obejrzeniu Parku Jurajskiego zaśmiewała się: "Co za glupi film, przecież klonowanie zwierząt jest niemożliwe". Było to 3 lata przed owcą Dolly.

Czytając część komentarzy o Insterstellar mam to samo uczucie rozbawienia i zażenowania, gdy "znafcy" wypowiadają się autorytarnie o tematach, których współczesna nauka jeszcze nie ogarnia.

A sam film jest dla mnie rasowym przedstawicielem Filmu Kinowego. Oglądanie w domu to zbrodnia, chyba, że ktoś ma ekran min. 100 cali i z 500W dobrze ustawionego nagłośnienia, a przez cały seans nie odrywa oczu od ekranu i nie wstaje z fotela.

Miałem szczęście obejrzeć po raz drugi na 10-lecie w sali Dream... Moja córka po raz pierwszy. Płakała jeszcze pół godziny po wyjściu z kina, czego nie doświadczyła nigdy, a do kina chodzi regularnie.

Wspaniały film, obraz, dźwięk, muzyka tworzą doskonałą całość. Zastanawiam się nad podniesieniem oceny...