Bardzo ciekawy autoportret twórcy. Autor określa siebie jako jamnika z bardzo trudnym mechanizmem, cięższym nawet od komputera. Jamnik jest artystą, a takich mało na świecie- są nam potrzebni, nie niszczmy (nie depczmy) po nim. Depcze po nim człowiek gruby, w drogim ubraniu, człowiek wywyższający się. Jamnik od samego początku czyta nietrzeźwo, w sobie ma różne narzędzia (strzykawki) przez co są w nim tylko trzy emocje, złość, radość, i płacz. Jak wszyscy też wiemy ćpunom trudno płakać więc płacz przedstawiony jest jako płyn przypominający heroinę. Później jest przedstawiona nawet cena substancji dającej wenę naszemu bohaterowi! "jedno oko motyla składa się z tysięcy foto(...)" Jest tu porównanie do lampek. Jest jednak sposób na jedną, większą lampkę za jedyne 75 zł "razy dwoje oczu". Motylem oczywiście twórca jest po zapłacie, więc "nie niszczmy jamniczka".