Film w reżyserii Pawła Woldana opowiada o relacjach, jakie łączyły prymasa Stefana Wyszyńskiego z biskupem, arcybiskupem i kardynałem Karolem Wojtyłą, a późniejszym Papieżem Janem Pawłem II. Dwie wybitne osobowości powszechnego i polskiego Kościoła, dwaj wybitni Polacy i wielcy patrioci od początku swej znajomości darzyli się ogromnym szacunkiem i zaufaniem, a także ludzką przyjaźnią. Pomimo różnicy pokoleniowej i formacyjnej, którą często podkreślano w celu skonfliktowania obu dostojników, potrafili znaleźć wspólny język i płaszczyznę, które pomagały im przeprowadzić polski Kościół przez ciężkie lata komunizmu. W filmie ludzie znający osobiście obu hierarchów podkreślają niezwykłą więź i lojalność, jaka ich łączyła. Opowiadają o spotkaniach zarówno tych bardziej, jak i mniej oficjalnych (np. w czasie wakacji, gdy kard. Wojtyła przyjeżdżał na Bachledówkę by pierwszy złożyć życzenia imieninowe i urodzinowe Prymasowi), ich stosunku do władz oraz stosunku władz do nich, zajmowaniu stanowiska wobec różnych wydarzeń. Film jest zilustrowany bogatymi archiwaliami filmowymi jak i fotograficznymi oraz fragmentami zapisków Prymasa Stefana Wyszyńskiego czytanymi przez Olgierda Łukaszewicza.