Twórcy australijskiego dokumentu przypominają historię Jandamarry, wojownika z aborygeńskiego ludu Bunuba, który kierował jednym z powstań przeciwko europejskim kolonizatorom.
Jandamarra urodził się w 1873 roku. W wyniku rozruchów między rdzenną ludnością a osadnikami wraz z matką przeniósł się z plemiennych ziem do wioski założonej przez przybyszów z Europy. W wieku 11 lat zaczął się stopniowo asymilować. Osada leżała przy granicach obszarów należących do ludu Bunuba. Młody Jandamarra nie utracił kontaktów z innymi członkami plemienia. W trakcie jednego ze spotkań został pojmany wraz z wujem Ellemarrą, jednym z przywódców rdzennej mniejszości. Po krótkim pobycie w więzieniu najął się do tropienia Aborygenów odpowiedzialnych za zabijanie owiec należących do stad europejskich kolonizatorów. Zaprzyjaźnił się z przybyłym z Wysp Brytyjskich Billem Richardsonem. Podczas sprowadzania bydła na ziemie ludu Bunuba do niewoli dostała się grupa Aborygenów. Jandamarra nie podjął się pilnowania wymęczonych autochtonów. Po zabiciu Richardsona stanął w 1894 roku na czele zbrojnego oporu, który w ciągu trzech lat partyzanckich walk skutecznie powstrzymywał dalszą ekspansję białych kolonizatorów.