Ledwo go przełknąłem. Lubię produkcje z lat 40 i 50, ale ta nie potrafiła mnie zainteresować. Inna sprawa, że postać Jamesa jest mi dobrze znana. Również 7/10.

Scenariusz do tego filmu za dużo miejsca przeznacza na życie uczuciowe głównego bohatera. Jego działania bandyckie są rzucane zdawkowo. Sama banda zresztą pojawia się i znika, tak jak postać Fondy. Ja bym nazwał ten western komunistycznym , są tu wywrócone wartości. Bandyta, to przede wszystkim ciemiężony chłop z ludu a przedsiębiorcy to cwaniacy żerujący na krzywdzie prostych ludzi. Twórcy chcą byśmy stawali po stronie głównego bohatera, kibicowali mu ale jest to zwyczajnie moralnie niewłaściwe. Jesse James staje się w końcu pospolitym bandyta, mordercą a scenariusz próbuje to wyciszyć scenkami glamour z życia małżeńskiego, które też jest tak pokazywane dwuwymiarowo.

Oceniam to podobnie. Dodatkowym walorem filmu jest to, że został wyprodukowany w kolorze. A jeszcze jednym - udział młodego Fondy.

Ktoś tam w komentarzach boczył się o utopionego na planie filmowym konia - uważam, że to poważny zarzut. Nie chciałbym tendencyjnie bredzić, ale wydaje mi się, że w tamtych czasach nie bardzo przejmowano się dolą zwierząt w rozrywce, więc taki wybryk nie wyróżnia tej produkcji na tle. A u nas co? Jeszcze w filmie "Popioły" świadomie uśmiercono konia, a z cyrkiem "Zalewski" wciąż trwa wojna.