16 marca 1988 roku, na pięć dni przed świętem Newruz, jednym z najważniejszych dni w kurdyjskiej tradycji, irackie samoloty zbombardowały kurdyjskie miasteczko Halabjah... Zobacz pełny opis
16 marca 1988 roku, na pięć dni przed świętem Newruz, jednym z najważniejszych dni w kurdyjskiej tradycji, irackie samoloty zbombardowały kurdyjskie miasteczko Halabjah gazem musztardowym i cyjankiem. W ciągu zaledwie paru minut ponad 5000 mężczyzn, kobiet i dzieci zmarło na skutek poparzeń lub uduszenia. Mimo rozmiarów tej zbrodni,16 marca 1988 roku, na pięć dni przed świętem Newruz, jednym z najważniejszych dni w kurdyjskiej tradycji, irackie samoloty zbombardowały kurdyjskie miasteczko Halabjah gazem musztardowym i cyjankiem. W ciągu zaledwie paru minut ponad 5000 mężczyzn, kobiet i dzieci zmarło na skutek poparzeń lub uduszenia. Mimo rozmiarów tej zbrodni, reakcje społeczności międzynarodowej były powściągliwe i nie podjęto żadnych sankcji ani akcji odwetowych przeciwko rządowi Iraku. Na tle tych wydarzeń powstała fabuła filmu "Jiyan". Pięć lat po tragicznych wydarzeniach do ojczyzny powraca amerykański Kurd, Diyari. Zamierza założyć w Halabjah sierociniec. Powoli poznaje mieszkańców miasteczka, wśród nich mężczyznę, który od momentu utraty żony i ośmiorga dzieci dniem i nocą przesiaduje na dachu grając na flecie. Jednak cała uwaga skupiona jest wokół Jiyan, która pozostała w wiosce wraz ze swym 12-letnim, osieroconym kuzynem Sherco. Jiyan (często spotykane w Kurdystanie imię żeńskie, które oznacza "życie") powoli otrząsa się z dramatycznych wspomnień, a Sherco chciałby się z nią ożenić. Film wiąże tę konkretną sprawę z apelem do świata, by traktować kwestię Kurdystanu poważnie pod każdym względem. Niektórzy aktorzy to mieszkańcy zbombardowanych wiosek, grający w filmie samych siebie. Twórcom filmu udało się stworzyć poruszająca opowieść o niezwykłej determinacji ludzi, pragnących ocalić swą kulturę, normalne życie oraz miłość.
