Człowiek zostaje zmuszony do niańczenia dzieciaków biegającej w szpilkach szefowej, później denerwuje się, gdy niesubordynowane bachory mu zwiewają, potem zamiast ratować własny tyłek przed latającym tałatajstwem musi jeszcze upilnować, aby nic nie zjadło również siostrzeńców biegającej w szpilkach, następnie jest tarmoszony w powietrzu przez latające tałatajstwo tylko po to, aby ostatecznie zostać zeżartym przez pływające tałatajstwo. A po wszystkim nawet nikt słowem o niej nie wspomni, ani nie wyrazi ubolewania. Ciężkie jest życie asystentki...
A na poważnie: sam film moim zdaniem tyłka nie urywa, posiada trochę głupot, które już inni wymieniali, więc nie będę powtarzał, ale mimo wszystko oglądała się go dość przyjemnie i nie nużył. Ot zwykłe kino rozrywkowe bazujące na znanej marce. Jednak w życiu nie uznam go za przełomowe dzieło jak co niektórzy tutaj ;)
P.S. W prawdziwym życiu biegająca w szpilkach miałaby pewnie po tym wytoczonych z pierdyliard rozpraw sądowych. Jakby nie było to ona zarządzała ośrodkiem, w którym doszło do rzezi z powodu poniekąd też jej niekompetencji. A nawet jeśli jakimś cudem nie poniosłaby żadnej odpowiedzialności karnej (w co wątpię), to media i opinia publiczna pewnie zjadłyby ją żywcem, niczym pociechy z jej wyspy. No ale jako, że to film to odchodzi ze swym nowym chłopakiem (chyba), aby żyć długo i szczęśliwie :)