jestem tego samego zdania co ty.

A co się spodziewałeś? Hollywoodzkiej ucieczki w stylu "Prison Break"?
Zresztą, co się dziwić, jeśli ktoś ocenia Tomb Rider na 10...

Bez przesady. Nie porównuj Hollywoodzkich produkcji do Polskich. Raczej nigdy się nie zdarzy, by jakikolwiek film Polski można było porównać do Amerykańskiego. Ale sądzę, że jest wiele ciekawszych filmów od tego. Tutaj po prostu główni bohaterowie uciekają ze swojego rodzinnego kraju do Polski, by na końcu dali się złapać i zostali sprowadzeniu znowu do Rosji. Co w tym dobrego? Nie wiem. Nie rozumiem.

Nie rozumiem tez, co ma moja ocena do filmu Tomb Raider (którego nie potrafisz nawet poprawnie napisać)?!

"Raczej nigdy się nie zdarzy, by jakikolwiek film Polski można było porównać do Amerykańskiego"
Dokładnie. Amerykanie musieliby najpierw przypomnieć sobie jak się robi filmy.

zgoda, to materiał na film krótkometrażowy lub telewizyjny, ale napewno nie przekraczający jednej godziny. Kolosalne luki scenariuszowe i dłużyzny. Spodziewałem się dużo lepszego filmu, a zawiodłem się totalnie.

Porównywanie dobrych polskich filmów do kiczowatej, ciemnej estetyki filmów amerykańskich, jest nie na miejscu! Nie każdy obraz musi tryskać akcją, co często równa się z brutalnością, przemocą. Film Pani Kędzierzawskiej jest po prostu piękny, klimatyczny, przesycony nastrojowością, zresztą jak każdy jej film. To jest moja estetyka i uwielbiam ją. Oglądając jej filmy, trzeba się zanurzyć w każdy kadr obrazu, dostrzec niewidzialne na pierwszym planie szczegóły, wczuć się w muzykę. Dla mnie to jeden z najlepszych filmów 2011 roku!!

Rozumiem, że z fankami rozmowy nie ma, ale gdzie ja porównałem film Kędzierzawskiej do jakiejkolwiek produkcji amerykańskiej? Film może jest nastrojowy i klimatyczny ale potwornie nudny. Moim zdaniem składa się z kilku oddzielnych epizodów wolno ze sobą powiązanych. Braki scenariuszowe zastępuje wędrówka chłopców, podczas której akcja nie posuwa się naprzód tylko zmierza do kolejnego epizodu. I nie chodzi o jakieś atrakcje w stylu filmów akcji. I tak bez końca. Co jeszcze, otóż film trąca moim zdaniem o tani sentymentalizm. Znam poprzednią twórczość reżyserki i ten film jest jej porażką.

Przepiękne zdjęcia (Reinhart - Wenecja!), wspaniale poprowadzone dzieci (Kędzierzawska - wiadomo), ale gdyby był o połowę krótszy, to i tak byłby za długi! Scena przechodzenia przez druty granicy trwa chyba z 15 minut! I nic się nie dzieje! Niezdecydowana twarz Soyki jest pokazywana z pół godziny! Czy tez: "piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami" albo "głupota i bezmyślność nie są dobrocią" - nie można pokazać w minutę?

Szedłem ze sporymi nadziejami, że obejrzę znowu dobry film reżyserki. Może stąd moje totalne rozczarowanie. Ledwie wytrzymałem do końca. Żaden poprzedni film pani Kędzierzawskiej mnie nie zawiódł. A tu taka przykra niespodzianka.

Film nie mógł być krótszy z uwagi na to, iż film powstał na faktach autentycznych.

Nie widzę związku.

Ciężko jest ukazać poruszającą historię w pół godziny... Z jak największą dokładnością Kędzierzawska starała się przedstawić historię chłopców co z kolei przekłada się na długość filmu. Dzięki temu ich losy stają się nam bliższe i sami możemy bliżej bohaterów poznać. Film świetny. Po spotkaniu z Kędzierzawską i krótkiej rozmowie na temat jej filmu wyjaśniła wiele niezrozumiałych (jak dla mnie) rzeczy po, których stwierdzam, że jest to wybitny film.

I tak i nie, jakby powiedział klasyk.
Film Kędziarzawskiej jest filmem fabularnym, a więc dziełem artystycznym i można tam coś dodać , coś zmienić, coś udramatyzować czy stworzyć dzieło uniwersalne. Gdyby to był dokument to pełna zgoda.
A miałem wrażenie, że doświadczenia oraz osiągnięcia z pracy przy filmach dokumentalnych wzięły górę nad próbą stworzenia własnej wypowiedzi. W dokumencie, rzeczywiście ważna jest wiarygodność, oddanie prawdy czy pokazanie całości. W fabule można stworzyć długi, pasjonujący film na podstawie krótkiej notatki prasowej lub krótki metraż z długiej historii. Aby tylko całość była spójna i ciekawa. Kłania się umiejętność stwarzania ciekawych opowiadań.
Mam wrażenie, że reżyserka za bardzo trzymała się całej historii i po drodze zagubiła jej wyjątkowość w niepotrzebnych dłużyznach.

"faktach autentycznych" buhahaha :D

Komuś kto ma owsiki nawet nie ma co tłumaczyć.
Obejrzałem wszystkie filmy Kędzierzawskiej, ten jako ostatni ale nie chce mi się już dzisiaj wyłuskiwać tego co ją charakteryzuje i rozwlekać się co te wszystkie filmy łączy, które są lepsze a które trochę słabsze. Tak czy siak większość z nich oceniam wysoko i zgadzam się z tym co napisałaś. Szkoda tylko, że przygoda z tą panią tak szybko się skończyła i trzeba taraz czekać kiedy znowu coś wyda.

#Sonny_21
Ja bym chętnie przeczytał co masz do powiedzenia na temat twórczości Doroty Kędzierzawskiej.

Właśnie przestałam oglądać po 40-50 minutach. Spodziewałam się jakiegoś kina drogi, jak choćby "Stand by Me". Tymczasem rozumiem, że nie najgorzej postąpiłam przerywając w połowie... Dziwne było też oglądanie tego filmu z napisami angielskimi, serio wolałabym już ruskie, ale nie ma.