Kalyug

Susan Sontag w słynnym eseju "Choroba jako metafora. AIDS i jego metafory" pisała, że po syfilisie, gruźlicy i raku to HIV/AIDS stało się generatorem metafor, symboli, mitów – jednym słowem: mistyfikacji, które wyjątkowo łatwo rozpowszechniły się w kulturze, zasłaniając realny wymiar choroby. Sontag ukazała, jak wielki wpływ nadużycia... Susan Sontag w słynnym eseju "Choroba jako metafora. AIDS i jego metafory" pisała, że po syfilisie, gruźlicy i raku to HIV/AIDS stało się generatorem metafor, symboli, mitów – jednym słowem: mistyfikacji, które wyjątkowo łatwo rozpowszechniły się w kulturze, zasłaniając realny wymiar choroby. Sontag ukazała, jak wielki wpływ nadużycia językowe mają na demonizację choroby i cierpiących na nią pacjentów. Swoją analizę – z konieczności – oparła jednak na doświadczeniach świata Zachodu. Jak wygląda jednak życie codzienne chorych na HIV/AIDS w innych regionach świata? Jakie metafory wytwarzają tamte społeczeństwa? Dawno temu kazirodczy związek brata i siostry zapoczątkował Kalyug – wiek upadku w hinduskiej kosmologii. Dziś dla środkowoindyjskiego plemienia Bhil, Kalyug wciąż trwa. Ludność nękana przez biedę, bezrobocie i epidemię AIDS, szuka zrozumienia tej sytuacji. Z jednej strony zwraca się do starożytnej mądrości, tkwiącej w legendach opowiadanych przy ognisku przez starca, z drugiej – do młodego studenta medycyny, który rozwozi leki i informuje o koniecznej profilaktyce. Ani jeden, ani drugi nie zapewnia jednak ozdrowienia. Wyrafinowana, choć nieśpieszna, konstrukcja "Kalyug" sprawia, że dawne narracje wciąż przenikają współczesne wydarzenia, a historie pradawnych duchów wcielają się w realne postaci, zamieszkujące dzisiejsze Indie. czytaj dalej