Absurdalny, nierealny, dziwny, przepełniony dokładnie takim dowcipem. Momoko to dziewczyna, która ubiera się i zachowuje jak lolita, w ślicznych, haftowanych sukieneczkach, jest grzeczna i delikatna. Pewnego pięknego dnia spotyka swą rówieśniczkę, Ichigo, która przeklina, pluje, umie nieźle przywalić i jeździ w miejscowym, babskim gangu. Co mogą nawzajem sobie ofiarować, by ta znajomość przetrwała dłużej niż chwilę?
Momoko marzy o życiu z bajki (a dokładniej: bajki o hedonistycznym życiu arystokratów w rokokowej Francji). To, że mieszka z ojcem-nieudacznikiem na japońskiej prowincji, nie jest dla niej specjalną przeszkodą. Odmawia uczestnictwa w kulturze tanich supermarketów i banalnych rozrywek: wybiera słodkie sukienki, koronkowe parasolki i Straussa, słuchanego na różowym iPodzie. Zamęt w jej życie wprowadza pojawienie się Ichigo, nieokrzesanej przedstawicielki motocyklowej subkultury bosozoku. Dzieli je niemal wszystko - łączy zamiłowanie do niezależności.
opis festiwalowy
