but who is charlie brown really? nie rozumiem fenomenu, sukces wydaje się zanadto lokalny, to jest amerykański, znaczy fajnie, że jest tam drugi mister rogers na polu dziecięcej branży rysunkowej - ichniejszy odpowiednik naszego człeka zmałpionego ze zmałpiałego barbakanu jak mniemam - niemniej trochę nie mój teatr wyobraźni, nie moja estetyka, nie mój klimat, ja wolę zip zap zen roberta crumba, nieśmiertelny pan naturalny podoba mi się bardziej, to domowe przedszkole przy Crumbie terry'ego zwigoffa cofa się z przedszkola od razu do żłobka, co najmniej, o ile nie dalej.. ze żłobka do pierwszej podstawowej matrycy okołoporodowej w fazie prenatalnej, co najmniej, o ile nie dalej, i tak dalej, i tak dalej..