Kmina

Kościół to "sędzioł", ksiądz to "wasil", natomiast swojak to ktoś znający "kminę", czyli żargon, który powstał w środowisku handlarzy straganowych na wschodnim obszarze przedwojennej Polski. Pani Janina, jedna z bohaterek filmu, nauczyła się tego żargonu, gdy jako dziewczynka pojechała z ojcem na kresy. Wtedy jeszcze nie zdawała sobieKościół to "sędzioł", ksiądz to "wasil", natomiast swojak to ktoś znający "kminę", czyli żargon, który powstał w środowisku handlarzy straganowych na wschodnim obszarze przedwojennej Polski. Pani Janina, jedna z bohaterek filmu, nauczyła się tego żargonu, gdy jako dziewczynka pojechała z ojcem na kresy. Wtedy jeszcze nie zdawała sobie sprawy, że jest to spełniający wiele funkcji język specyficznego środowiska handlarzy, kupczących przede wszystkim pod kościołami w czas odpustów. Już jako dorosła odkryła, że "kminią" posługują się także handlarze na Podlasiu. Teraz, by tradycja nie zginęła, usiłuje nauczyć żargonu swoją wnuczkę Asię, ale ona nie bardzo rozumie, jaki to ma sens. Pani Janina, pan Zbyszek i pani Krystyna, panie Ania i Marysia to już ostatni, którzy "kminę" znają. Zmienia się handlowanie i handlarze. Film pokazuje to topniejące środowisko, odsłania tajniki jego żargonu, a także cele i potrzeby, jakie zaspokaja "kmina". Z jednej strony służy m.in. ostrzeganiu przed złodziejem czy policjantem lub ocenie klienta w sposób dla innych zupełnie niezrozumiały, z drugiej - wytwarza poczucie wzajemnego zrozumienia, wspólnoty, a nawet jedności. (źrófło: www.tvp.com.pl) więcej