to co się rzuca w oczy już ns samym początku to fakt iż film Chandona jest dziełkiem zdecydowanie niskobudżetowym. jest też mocno kiczowaty, choć to akurat mi jakoś nie przeszkadzało. jest to bowiem ten sam kicz który doskonale znamy z teledysków grupy (zwłaszcza "from Cradle to Enslave"), stąd też można się spodziewać całkiem przyzwoitej dawki gore. całosć to cztery krótkie historyjki które łączy postać osadzonego w szpitalu dla umysłowo chorych mordercy Kempera i jego syna, w którego wciela się Dani Filth. opowiastki te same w sobie są raczej niespecjalnie oryginalne i służą przede wszystkim jako pretekst do mało wymyślnej jatki. najciekawiej wypada pomysł z ostatniej nowelki ze stroną internetową o nazwie "sick room". aktorstwo... cóż, nie będzie zdradzeniem wielkiej tajemnicy powiedzieć że jest marne, podobnie jak dialogi czy zdjęcia. ale i tak, jak na dosyć długi w przypadku horrorów czas trwania, "Cradle of Fear" jest wcale nienajgorszą propozycją dla miłosników gore. ważne żeby potraktować tą rzecz z odpowiednim dystnsem, bo brana na serio wzbudzi co najwyżej rozbawienie. 6/10