A niektóre sceny są tak nieodrzeczne że aż głowa mała. Najlepszey przykład to scena w której Julie znajduje w bagażniku gnijące zwłoki i dziesiątki krabów (to wszystko ma miejsce w biały dzień na środku ulicy) i gdy wraca do samochodu po kilku minutach razem z przyjaciółmi bagażnik jest pusty i czyściuteńki. Czyli mam rozumieć że zabójca w te kilka minut wyjął i schował zwłoki (gdzie? Cholera wie!) pozbył się krabów i jeszcze miał czas żeby wyszorować bagaznik? Ja rozumiem że niektóre rozwiązania mogą być naciągane ale to już była przesada, tymbardziej że to wszytko zrobione jest na poważnie. Poważne jest również aktorstwo. Młodym gwiazdkom chyba wydawało się że grają w kinie wysokich lotów. Jennifer Love Hewwitt jeszcze daje radę ale Sarah Michelle Gellar udowadnia tu że aktorką jest fatalną i rola Buffy to Jej największe osiągnięcie. Aktorstwo Panów przemilczę. Fajnie wypada Anne Heche grająca epizod, może dlatego że ta aktorka ogólnie pasowała do takich pokręconych ról. Odświeżyłem sobie slashery z lat 90tych po latach i ten niestety wypada najgorzej. Nawet zrealizowane rok później "Ulice strachu" lepiej się ogląda.