ten film był przerażająco absurdalny. koleś z hakiem zawsze pojawiał się przed gonionymi ludźmi, a oni sami uciekali dopiero wtedy, kiedy zobaczyli go tuż za swoimi plecami (scena na statku kiedy panienka czeka, aż morderca wejdzie do pomieszczenia, żeby zacząć otwierać kolejne drzwiczki). o niezniszczalnym panu z hakiem możnaby pisać rozprawy naukowe - topisz go, uderzasz w głowę, on sam skacze z wysoka - i o dziwo nic mu sie nigdy nie dzieje, nie zakurzyło mu sie nawet ubranko. podobnie jest z balowa suknia Sarah Michelle Gellar w jej ostatniej scenie - czy wspina sie po jakichś skrzyniach z surowego drewna, czy skacze z wysokości - nawet nie raczyła złamać obcasika.
inteligencja wszystkich bohaterów jest taka, ze tylko usiąść i płakać - przede wszystkim co z tego, ze niedoszła ofiara mordu WIE co oni zrobili? w końcu nie pójdzie na policje mówiąc, ze najpierw go przejechali, potem utopili.. a on tak przy okazji przypadkiem zabił z zemsty dwoje z nich. normalne zachowanie każdego zamordowanego, prawda?
kolejną sprawą jest niefrasobliwość, z jaka potraktowano rozmowy głównych bohaterek z Melissa - całkiem obca kobieta podaje nazwisko i pełną charakterystykę gościa, który składał jej kondolencje na pogrzebie brata rok wcześniej dwóm przypadkowym dziewczynom, które niby chciały zadzwonić do serwisu samochodowego z jej domowego telefonu. nie no to tez jest tak życiowe, że aż bolą zęby.

miałam naprawdę duże oczekiwania względem tego filmu - przez wzgląd na obsadę i ocenę tutaj wystawioną. no i.. szkoda. mojego czasu spędzonego na oglądanie tego banału..;/