Nie wiem jak zabicie młodocianej ćpunki miało uruchomić lawinę zdarzeń. Kruk był filmem zemsty i walki ze złem. Pierwsza para była razem długo, Shelly walczyła z system, a jej śmierć poprzedziły niewyobrażalne tortury. To jej cierpienie , ból i jego rozpacz było tym co kazało duszy wrócić. To była osobista vendetta przeradzająca się w coś większego. Tutaj mamy młodych którzy ledwo się poznali, połowa filmu jest o zażywaniu używek. Dziewczyna ginie, to smutne ale ginie szybko. To wskazuje że film jest dla innego odbiorcy. Nie zrozumiałby walki Shelly w imię społeczności i nie pojąłby jej cierpienia. Ale świetnie zrozumie prochy, odwyk, gacie od Versa i imprezy. Jedyne co broni to główny aktor. Choć jego wachlarz emocji nie jest tak bogaty jak w pierwszym Kruku. Z jednej strony strasznie szkoda, z drugiej, liczy się kasa. Scena zbiorowego gwałtu by nie przeszła, przemoc jest jak z gry komputerowej. Odbiorca jest inny a zera muszą się zgadzać. To bardziej historyjka dla młodzieży a nie mroczny film o cierpieniu.