Thriller sensacyjny w reżyserii Davida Marconiego, opowiadający o scenarzyście Charlie'm (Miguel Ferrer), który wyrusza do Meksyku w poszukiwaniu inspiracji scenariuszowej, lecz zostaje porwany przez gang handlarzy organów i budzi się bez nerki. Niestety, film obiecywał więcej, niż jest w stanie dostarczyć.

Już sama fabuła brzmi szokująco, ale realizacja marnuje dramatyczny potencjał. Wątek handlu organami, choć intrygujący, rozpływa się szybko w chaotycznym scenariuszu i przewidywalnych zwrotach akcji. Out-of-focus thriller z silonym się nad dramatyzmem, ale bez emocjonalnej głębi.

Choć Miguel Ferrer stara się uczłowieczyć postać Charliego, jego postać pozostaje papierowa i słabo rozwinięta. Drugoplanowe role, jak Natalie Caldwell, detektyw czy lokalne postacie, nie wprowadzają żadnej autentyczności ani wiarygodności. Sytuacje są sztampowe, bohaterowie działają według najprostszych schematów bezrefleksyjna ofiara, bezwzględni przestępcy

Zdjęcia przez Emmanuel Lubezkiego, oraz technicznie poprawny montaż i muzyka nie rekompensują fabularnych braków. Techniczna realizacja daje poczucie profesjonalizmu, lecz jest to jedyna jasna strona filmu.

Nie pomaga też rytm, napięcie szybko zanika, akcja dryfuje od jednej melodramatycznej sceny do drugiej, bez klarownego kierunku albo kulminacji. Finał nie przynosi satysfakcji, a zamiast zwrotu fabularnego kończymy seans bez większego zaangażowania widza.

Film miał mocny temat i niezły potencjał thrillerowy, ale w ostatecznym rozrachunku zawodzi zarówno jako dramat, jak i jako opowieść sensacyjna. Mnóstwo niedopracowanych motywów, płaskie postaci i brak napięcia sprawiają, że „Krwawe żniwo” zostaje zapomniane zaraz po napisach.