Tez sie zawiodlem, natomiast musimy pamietac ze to stara historia zakorzeniona w buddyzmie, na temat buddyzmu sie wypowiadac nie bede, ale wydaje mi sie ze wlasnie przez to odbior filmu dla ludzi takich jak my jest trudny. Co do wartosci czysto artystycznych to nawet tylko dla nich warto ten film zobaczyc.

Nie w buddyzmie tylko w shintoizimie

Oczywiście masz prawo mieć taką opninię muszę przyznać że też nie mogłem długo zorientować się o czym tak naprawdę jest ta historiia, dopiero pod koniec zrozumiałem że o przemijaniu i o tym że tak naprawdę nie znamy chwili kiedy odejdziemy z tego świata i często nawet nie zdąrzyliśmy się pożegnać się z tymi których kochamy - Wiec Księżniczka Kaguya jest dość smutną historią.

"syf" wow

Puenta jest na samym końcu, gdy ma ubrany płaszcz i nie ma nikogo już nikogo kto by naprawde za nia zatesknił. Jej rodzice, tesknili ale przyszli za szybko bo jeszcze nie miała płaszcza, potem ratowała ja ta mała służka i śpiewające dzieci, ale to ten sam przypadek, zadziałało ale potem nałożono na nią płaszcz znienacka. Rodzice w rozpaczy pogodzili się ze odeszła, służka w szoku pogodzila sie ze sie nie udało.
Potem jest scena jak leci bez emocji-kard sugeruje ze mogła by się odwrócić- mija wszystkich swoich bliskich a oni patrza w niebo czyli na nia, ale zaden tak na prawde nie teski, bo nikogo nie wpósciła blisko do zycia. A gdy sama się opamietała, i odwróciła.... było już za późno bo była za daleko i zapłakała jak płakała kobieta z jej opowieści, wiedzac ze to juz nie wróci.