Zwlaszcza pod wzgledem scenariuszowym film wydaje sie niedopracowany.. natomiast warsztat rezyserski zapowiada przyszlego mistrza. Kilka naprawde niesamowitych scen : gwaltu, wizyty J.R. w burdelu. Plus niesamowita muzyka! Czuc w filmie pelen sprzecznosci charakter glownego bohatera, co udoskonalone kilka lat pozniej widzimy w Taksowkarzu. Mnie najbardziej zdziwil eksperymentalizm Scorsese, ktory potem zanikl, ale kilka efektow bylo naprawde godne odnotowania : wykraczanie poza oś, powtarzanie tej samej sceny, kontrast miedzy muzyka a obrazem i ustawienia kamery - chwilami mamy do czynienia juz nie ze zwykla praca kamery, ale z fotografia najwyzszych lotow.. moze w filmach nie jest to zabieg szczesliwy (niewatpliwie odwraca uwage widza od akcji) ale na pewno bardzo widowiskowy. ta strona Scorsese jest juz jednak nieznana, zanikla bardzo szybko na rzecz perfekcjonizmu.. czy dobrze? do pewnego punktu, bo od "gangow nowego yorku" scorsese-perfekcjonista zaczal po prostu nudzic.