W oczekiwaniu na najnowszy film Pixara prawie bym zapomniał o tegorocznej konkurencyjnej propozycji studia DreamWorks, znanego choćby z trzech części „Shreka”. Propozycji, do której zwiastuny co prawda nie były rewelacyjne, ale za to została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków na festiwalu w Cannes.

„Kung Fu Panda” bo taki tytuł nosi ten obraz jest przemiłym filmem o Pandzie Po, która chciała zostać mistrzem walk Kung Fu. Jest to znana i przerabiana wiele już razy historia typu od zera do bohatera, oraz opowieść o tym, że żeby czegoś dokonać trzeba przede wszystkim w siebie uwierzyć. Została ona jednak ubrana w nowe, zgrabne szatki przez co zaskakująco dobrze się ją ogląda. Poza tym animacja ta jest wreszcie pierwszym od długiego czasu filmem, który wnosi trochę świeżości na pełny od kilku już lat rynek bliźniaczo podobnych propozycji od Pixara i DreamWorks. Historia opowiedziana sprawnie, lekko, bez zbędnego moralizatorstwa i niepotrzebnych przesadnych wygłupów. Do tego nie skierowana wyłącznie ani do młodszych ani do starszych widzów, przez co spodoba się każdemu bez względu na wiek.

„Kung Fu Panda” jest bardzo ładną wizualnie animacją, niezwykle dokładną i dopracowaną – po wg mnie za bardzo kreskówkowym „Madagaskarze” DreamWorks pokazało, że może dorównać swojemu konkurentowi. Każda scena w tej opowieści jest potrzebna i ma sens, a twórcy zgrabnie łączą i bez problemu przechodzą pomiędzy wolniejszymi, nawet wzruszającymi momentami, a dynamicznymi scenami akcji i walk. Do tego wprowadzają kilkanaście zabójczo śmiesznych scen, które bez problemu doprowadzają prawie do płaczu. Wszystko kończy się w odpowiednim momencie, zanim zdąży nas zacząć nudzić.

Gdybym się miał jednak czepiać, to znajduje dwa minusy. Po pierwsze twórcy za mało rozwinęli wątek członków Legendarnej Piątki – za krótko występują oni na ekranie i nie wystarczająco dużo o nich wiemy, żebyśmy mogli się jakoś bardziej do nich przywiązać. Po drugie szkoda, że część dialogów pokazywanych w zwiastunach różni się od tych w filmie, no ale akurat to już nie jest wina twórców...

9/10