Jedyny komediowy element to początek filmu. Raczej czarny humor.
Na przyjęciu psychiatrzy mówią po co przyjmują pacjentów. Wyłącznie dla dużych pieniędzy. To pacjenci kupują im domy i samochody. Trzeba ciągnąć terapie w nieskończoność i doić z kasy chore osoby. Smutne ale prawdziwe :( Ciężki film. Trzeba bardzo uważnie oglądać żeby wyłapać wszystkie niuanse. Bardziej jest to obraz psychologiczny niż dramatyczny. Związek luksusowej prostytutki z psychiatrą zmienia ich podejście do dotychczasowego życia. Psychiatra ma w nosie swoich pacjentów a prostytutka puszcza się w zamian za luksusowe bibeloty. Oboje mają korzyści. Jedyna moja uwaga to to że mogli do głównej roli wybrać nieco młodszą aktorkę (57 lat). Oczywiście nic nie ujmując gwieździe kina francuskiego. Ale to tylko moje subiektywne odczucie. Film udany i ciekawy ale nie dla każdego odbiorcy. Polecam !