Idąc do kina spodziewałam się trochę pobać, pozakrywać oczy dłońmi i pozachwycać się przepięknym światem, do którego Ofelia zapewne trafi. Jednakże dzieło (a raczej Dzieło!) del Toro nie było pustą rozrywką, a okrutną rzeczywistością, pokazaną w sposób aż nazbyt realny (mimo obecności fauna i wróżek), z obecnością brutalności, która - niestety - była niezbędna. Pokazanie wojennej rzeczywistości bez okrutnych scen byłoby fałszywym obrazkiem, dlatego też te elementy były niezbędne.
Film zupełnie inny niż się spodziewałam i właściwie bardzo... smutny. Zmuszający do refleksji i wartościowy oraz, na który wart - ba! nawet trzeba - iść.
Ale ostrzegam - tam nie ma magii, nie ma pięknych widoków, a jedynie świat za oknem - tyle że sprzed 60 lat.